İnterdental Papilla Rekonstrüksiyonunda Periodontal Plastik Cerrahi Yönteminin Klinik Olarak Değerlendirilmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Periodontoloji Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Göktuğ EBERLİKÖSE

Danışman: Gönen Özcan

Özet:

Periodontolojide interdental papilla kaybını tedavi etmek amacı ile farklı teknikler uygulanmış ancak

günümüze kadar yapılan çalışmalar ile bu konuda başarılı ve öngörülebilir bir tedavi yöntemi

tanımlanamamıştır. Bu çalışmanın amacı maksilla anterior dişlerde interdental papilla kaybına sahip

bireylerde, belirlenen periodontal plastik cerrahi teknik (tünel teknik) ile birlikte subepitelyal bağ

doku grefti ve konsantre büyüme faktörü kullanımının papilla dolumu açısından etkinliğinin

değerlendirilmesidir. Çalışmaya Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Anabilim

Dalı kliniğine başvuran ve maksiller anterior dişlerde papilla kaybı bulunan ve özellikle estetik ve

fonksiyonel şikayeti bulunan 12 gönüllü hastada 58 interdental papilla bölgesi dahil edilmiştir.

Uygulanacak cerrahi teknik aynı olmakla birlikte bireyler kullanılacak materyal açısından gruplar

arası randomize şekilde dağıtılmıştır. Subepitelyal bağ doku grefti uygulanacaklar Grup 1, konsantre

büyüme faktörü kullanılacaklar Grup 2 olarak belirlenmiştir. Hastalar Faz 1 periodontal tedavinin

takibinde, operasyon öncesi, operasyon sonrası 1., 3. ve 6. aylarda; plak indeksi(PI), gingival

indeks(GI), cep derinliği(CD), papilla kanama indeksi(PKİ), papilla varlığı indeksi(PVİ), dişlerin

kontakt noktasından papilla tepesine kadar olan mesafe (KN-PT), dişlerin dişeti kenarı seviyesinden

papilla tepesine kadar olan mesafe (DK-PT) , dişeti kenarı seviyesinde papilla horizontal mesafesi

(PH) , papilla kalınlığı (PK), papilla tepesinden mukogingival hatta kadar olan mesafe (keratinize

dişeti) (PT-MGH), kontakt noktasından alveoler kret tepesine kadar olan mesafe (KN-AKT)

parametrelerinin ölçümleri yapılmıştır. Operasyon sonrası papilla varlığı indeksi (PVİ) , siyah üçgen

alanı (SÜA), kontakt noktası-papilla tepesi arası mesafe (KN-PT) , dişeti kenarı-papilla tepesi arası

mesafe(DK-PT) , papilla kalınlığı (PK) verilerinde her iki grupta da zamana bağlı olarak iyileşmede

olumlu yönde anlamlı farklılıklar saptanmıştır. BDG grubunda dişeti kenarı-papilla tepesi arası

mesafe (DK-PT), papilla kalınlığı (PK) parametrelerinde sonuçların memnuniyet verici olduğu

gözlenmiştir. Çalışmamızda BDG uygulamasının papilla rekonstrüksiyonunda daha estetik,

fonksiyonel ve stabil sonuçlar sağladığı bulgulanmıştır. Benzer şekilde KBF materyalinin de

interdental papilla kayıplarında başarı ile uygulanabilirliliği tespit edilmiştir. Spesifik endikasyonlar

ve kısıtlamaların varlığında interdental papilla kaybı tedavi prosedüründe BDG ve KBF

materyallerinin her ikisinin de başarı ile uygulanabileceği gösterilmiştir.

Bilim Kodu : 1048

Anahtar Kelimeler : İnterdental papilla, Papilla rekonstrüksiyonu, tünel teknik, Bağ Dokusu

Grefti (BDG), Konsantre Büyüme Faktörü (KBF)