Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2008
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Burcu SENGÜVEN
Danışman: TÜLİN OYGÜR
Özet:Ameloblastoma ve odontojenik keratokist, agresif klinik özellikleri, nüks potansiyelleri ve radikal tedavi yaklaşımları gibi birçok ortak noktaya sahiplerdir. Bu lezyonların patogenezleri ve biyolojik davranışları ne kadar iyi anlaşılırsa tanı ve tedavi yöntemlerinde o kadar başarılı olunabilir. Bu tümörlerin agresif büyüme potansiyelinde kemik yıkımına sebep olacak “litik” bir yeteneğin de gerekli olduğu bilinmektedir. Bu tümörlerde doku yıkımına sebep olan etkenler arasında IL-1α ve IL-6 gibi sitokinler yer almaktadır. IL-1α ve IL-6, kemik dokunun yeniden şekillenmesinde görev alan en etkili sitokinlerdendir. Çalışmanın amacı, keratokistik odontojenik tümör ve ameloblastomalarda, IL-1α ve IL-6 ekspresyonunu ve polimorfizmini araştırarak, kemik içinde geniş yıkımlar yaparak büyük boyutlara ulaşabilmelerinin nedenlerini araştırmaktır. Bu amaçla, Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Oral Patoloji Bilim Dalı arşivindeki formalinle fikse parafine gömülmüş 25 ameloblastoma ve 41 parakeratinize keratokist (kearokistik odontojenik tümör) ve 8 ortakeratinize keratokist vakası IL-1α ve IL-6 ekpresyonunu gösterebilmek için immünohistokimyasal olarak değerlendirilmiş, sitokin gen polimorfizmleri ise “restriction fragment length” ile analiz edilmiştir. Çalışmamızın sonucunda, IL-1α ve IL-6 ekspresyonu ile ameloblastoma vakalarında lezyon boyutu arasında, odontojenik keratokist vakalarında ise kist duvar kalınlığı arasında pozitif yönde bir ilişki saptandı. IL-1α -889 polimorfizminin hastalığa yatkınlığa sebep olmadığı gözlendi. IL-1A (CT+TT) genotipine sahip vakalarda T alel varlığının IL-1α ekspresyonunu artırdığı görüldü. Bu bulgu T aleli taşıyan bireylerde IL-1α ekspresyonunun arttığı ve kemik yıkımının kolaylaşarak tümörün daha büyük boyutlara ulaşabildiği şeklinde yorumlandı. Alel frekansları değerlendirildiğinde ise T alelinin ameloblastoma vakalarında önemli oranda yüksek bulunduğu gözlendi. IL-6 gen bölgesinde amplifikasyon, tek nükleoit polimorfizmini sağlıklı bir şekilde değerlendirmeye izin verecek ölçüde gerçekleştirilemedi.