Hızlı Maksiller Ekspansiyon Uygulamasının Ağrı Ve Sitokin Seviyelerine Etkisinin Değerlendirilmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2016

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Sıla Çağlayan Topal

Danışman: BURCU BALOŞ TUNCER

Özet:

Çalışmamızın amacı, hızlı maksiller ekspansiyon (RME) apareyinin uygulama sırasında ve pekiştirme sonunda periodontal sağlığa, kemik metabolik aktivitelerine, dokulardaki oksidatif hasar seviyelerine ve başlangıçta oluşacak ağrı şiddetine etkilerinin değerlendirilmesidir. Bu amaçla, iskeletsel maksiller darlığa sahip, ortalama yaşları 12,9 ± 0,6 olan, 14 bireyde akrilik splintli bonded ekspansiyon apareyi günde 2 tur aktivasyon protokolü ile uygulanmıştır. Aynı aparey pekiştirme amacıyla 3 ay ağızda bırakılmıştır. Uygulama başı ve pekiştirme sonunda klinik periodontal indeksler kaydedilmiştir. Dişeti oluğu sıvı (DOS) örnekleri maksiller 1.molar dişlerden, basınç bölgesinde 0.gün (uygulama başı), ilk aktivasyondan sonra 1.gün, 10.gün ve pekiştirme dönemi sonrasında 3.ay; gerilim bölgesinde ise 0.gün ve pekiştirme süresi sonunda alınmıştır. Aynı dönemlerde tükürük örnekleri de elde edilmiştir. DOS örneklerinde interlökin1βeta (IL-1β), dönüştürücü büyüme faktörü βeta1 (TGF-β1), prostaglandin E2 (PGE2), nitrik oksit (NO); tükürük örneklerinde ise malondialdehit (MDA) ve NO seviyelerindeki değişimler incelenmiştir. Ağrı seviyesi, uygulama başından itibaren 1. haftada değerlendirilmiştir. Klinik periodontal indeks değerlerinin pekiştirme süresi sonunda arttığı, basınç bölgesinde DOS hacminin, IL-1β, TGF-β1ve PGE2 seviyelerinin aktivasyondan sonra 10. günde en yüksek seviyeye ulaştığı, ancak pekiştirme sonunda başlangıç seviyelerine düştüğü bulunmuştur. NO seviyelerinin ise 10. günde en yüksek seviyede olduğu, pekiştirme sonunda başlangıç seviyelerine düşmediği gözlenmiştir. Gerilim bölgesinde DOS hacminin, IL-1β, TGF-β1 ve PGE2 seviyelerinin pekiştirme dönemi sonunda anlamlı düzeyde yüksek kaldığı bulunmuştur. Tükürük NO seviyeleri 10. gün, MDA seviyeleri 3. ayda en yüksek değerdedir. En yüksek ağrı skorunun 1. günde olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, RME uygulaması ile basınç ve gerilim bölgesi metabolik aktivitelerinin farlılık gösterdiği, 3 aylık pekiştirme süresi sonunda gerilim bölgesindeki remodelasyonun ve artmış oksidatif hasarın devam ettiği bulunmuştur. Bu anlamda uygun pekiştirme döneminin belirlenmesinde periodontal dokulardaki remodelasyonun değerlendirilmesi önemlidir. Ortopedik kuvvetlerin yarattığı oksidatif hasar sebebiyle aparey dizaynına, oral hijyene ve kuvvet seviyelerine dikkat edilmesi gereklidir. Ayrıca, hastalara karşılaşabilecekleri ağrının uygulama süresince azalacağı konusunda bilgi verilmelidir.