Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, AĞIZ, DİŞ VE ÇENE CERRAHİSİ ANABİLİM DALI, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: PEMBE BOĞAÇ
Danışman: Erkan Erkmen
Özet:
Mandibula kırıklarının tedavisinde rutin pratik uygulamalarda çok farklı fiksasyon yöntemleri kullanılmaktadır. Ancak fiksasyonda kullanılan materyallerin kemik yüzeyine olan adaptasyonları her zaman yeterli olmayabilir, kemik ile fiksasyon materyalleri arasında boşluklar oluşabilir. Kullanılan fiksayon materyallerinin yüzey adaptasyon farklılıklarının kırık hattında vertikal, oblik ve horizontal kuvvet uygulamaları sırasında biyomekanik olarak nasıl değişikliklere neden olduğu tam olarak bilinmemektedir. Bu nedenle, mandibula fraktürlerinde kullanılan mini plak vida sisteminde yüzey adaptasyon farklarının rekonsrüksüyon sonuçları üzerine etkisinin sonlu elemanlar analiz yöntemi ile araştırılması bizim çalışmamızın amacını oluşturmaktadır. Bu çalışmada tam dişli genç erkek hastadan elde edilen mandibula tomografisiyle MSC MENTAT (MSC Software Corporation, Santa Ana, Ca, Amerika) version 2005 programı kullanılarak modeller oluşturulmuştur. Çalışmamızda iki ana model elde edilerek her iki modelde de angulus bölgesinde kırık oluşturulmuş; birinci modelde angulus bölgesindeki kırığın fiksasyonu uyumlu 4 delikli düz miniplakla, ikinci modelde ise angulus bölgesindeki kırığın fiksasyonu uyumsuz 4 delikli düz mini plak kullanılarak yapılmıştır. Çalışmada modellere posterior bölgeden vertikal, oblik ve horizontal yönde 600 N’luk kuvvet uygulanmıştır. Modellerde meydana gelen stresleri hesaplamak için The MSC MARC 2005 (MSC Corporation, Santa Ana, CA,92707, USA) Finite Element Solver yazılımı kullanılmış, bununla birlikte kemikte ve fiksasyonda kullanılan materyallerde meydana gelen stres alanlarının dağılımları da hesaplanmış ve şematize edilmiştir. Fiksasyonda kullanılan materyallerde ve kemik oluşan streslerin karşılaştırılması için Mega Pascal biriminde von Mises Stres, maksimum principle stres (Pmax) ve minimum principle stres değerleri (Pmin) kullanılmıştır. Bu çalışmanın sonuçlarına göre oluşan en fazla stres miktarı genel olarak uyumsuz plak modellerinde ve vertikal kuvvet uygulamalarında görülürken, en az stres miktarı ise uyumlu plak modellerinde ve horizontal kuvvet uygulamalarında oluşmaktadır. Uyumlu plak modellerinde stres daha çok kemik üzerinde toplanırken, uyumsuz plak modellerinde ise stres genellikle plak ve vidalar üzerinde toplanmaktadır. Uyumsuz modeldeki fiksasyon ve stabilitenin uyumlu modele kıyasla daha riskli olabileceği görüşünü destekler nitelikte sonuçlar bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler : FEM, Mandibula, Kırık, Miniplak, Yüzey Adaptasyonu