Birinci trimesterda ultrasonografik olarak anogenital uzunluk ve genital tüberkül uzunluklarının fetal cinsiyetin belirlenmesindeki yeri ve maternal androjen profilindeki değişimlerin bu ölçümler üzerindeki etkisi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2017

Öğrenci: EZGİ BAŞARAN

Danışman: DENİZ KARÇAALTINCABA

Özet:

Fetal anogenital uzunluk (AGU) ve genital tüberkül uzunluğu (GTU), fetal cinsiyet ve fetal hormon düzeylerine bağlı olarak farklılık göstermektedir. Bu farktan yararlanarak AGU'nun birinci trimesterda fetal cinsiyet tahmininde kullanılabileceği gösterilmiştir. Bu çalışmada amaç; AGU ve GTU'nun birinci trimesterda, fetüste cinsiyetler arası farkını göstermek, cinsiyet tahminindeki başarısını ve bu ölçümlerin maternal androjen düzeyleriyle ilişkisini değerlendirmektir. Çalışmaya; 11 hafta ile 13 hafta 6 gün arası gebeliği olan, sigara içmeyen, 18-49 yaş arası 217 gebe dahil edildi. Birinci trimester USG sırasında, transabdominal olarak, fetüsün midsagital planında AGU ve GTU'su ölçüldü ve maternal serum androjen (serbest testosteron, total testosteron, dehidroepiandrosteron, androstenedion) düzeyleri bakıldı. AGU ve GTU'nun cinsiyetler arası farklı olduğu (erkeklerde daha uzun); GTU cinsiyeti belirlemede etkisizken; AGU'nun cinsiyeti belirlemede etkisi olduğu bulundu. AGU için; erkek ve dişi fetüs ayrımı yapmada en iyi sınır değeri belirlemek için ROC analizi yapıldığında, sınır değerin 5,02 mm olduğu görüldü. 11.haftada PPV'nin %100 olması önemliydi. 12 hafta ve üstü fetüslerde AGU'nun cinsiyet tahminindeki başarısı daha iyiydi. Yöntem tüm çalışma grubunda, %66 duyarlılık, %79 özgüllük, %73 doğruluğa sahipken; 12 hafta üstünde duyarlılığın %77'ye, özgüllüğün %76'ya ve doğruluğun %76'ya yükseldiği görüldü. Maternal serum androjen düzeylerinin, birinci trimesterda fetüsün cinsiyetine göre fark göstermediği görüldü. Ancak dişi ve erkek fetüsler kendi içinde değerlendirildiğinde; 12.haftada AGU ile maternal androstenedion düzeyleri arasında orta derecede ilişki saptandı. Bu ilişki dişi fetüslerde pozitif yöndeyken erkeklerde negatif yöndeydi. Bu yöntem 11. haftada güvenilir olmamakla birlikte, 12 hafta ve üstü fetüslerde cinsiyet tahmini amacıyla kullanılabilir. Yöntemin daha yaygın kullanımı ve maternal androjen düzeyleriyle ilişkiyi aydınlatabilmek için daha geniş çaplı çalışmalara ihtiyaç vardır.