Obstetrik brakiyal pleksus yaralanmalı hastalarda kortikal değişikliklerin incelenmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2017

Öğrenci: ZEYNEP TUNA

Danışman: DERAN OSKAY

Özet:

Obstetrik Brakiyal Pleksus Yaralanması (OBPY), bazen erişkin dönemde de kalıcı özre neden olmaktadır. Bu kalıcı özrün, periferik problemlerden ziyade santral sorunlardan kaynaklandığı düşünülmektedir. Ancak literatürde, bu hasta grubunda kortikal değişiklikleri araştıran çalışmalar oldukça yetersizdir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, OBPY'li erişkin hastaların zorlandıkları hareketler sırasında meydana gelen kortikal aktivite düzeylerini fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme (fMRG) ile incelemektir. Çalışmaya sağ üst trunkus (C5 ve C6) etkilenimli 5 erişkin hasta ve aynı yaş grubunda 5 sağlıklı gönüllü dahil edilmiştir. Katılımcıların tamamına fMRG içerisinde cihaza entegre gözlükle her iki tarafta ayrı ayrı yapılan eli ağza götürme ve eli enseye götürme hareketlerinin yapıldığı videolar izletilmiştir. Videoların izletilmesi ve istatistiksel analizler için MATLAB ve SPM programları kullanılmıştır. Hasta grubunda hareketi izleme esnasında görülen kortikal aktivite düzeyi sağlıklı kontrol grubunda görülen aktivite düzeyinden anlamlı derecede zayıf bulunmuştur (p<0,05). Aktivite düzeylerinde fark görülen alanlar orta temporal girus, premotor alan ve inferior parietal lobüldür. Region of Interest (ROI) analizi sonucunda da bu alanlardaki sinyal değişikliği düzeyi, hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede zayıf bulunmuştur (p<0,05). Hasta grubunda sağ ve sol el ile yapılan hareketlerin izlenmesi kortekste benzer düzeyde aktivite oluşturmuştur (p>0,05). Sonuç olarak, OBPY doğum sırasında meydana gelen ve periferik yapıları ilgilendiren bir yaralanma olmasına rağmen, kortekste nöroplastik değişikliklere neden olduğu görülmüştür. Bu hastalar motor programlamanın yapıldığı doğumdan sonraki ilk aylarda bazı hareketleri yapamadıkları için bu hareketlere ait motor hafıza yeterince gelişmemiş olabilir. Bu nedenle, hastalar kısıtlılık yaşadıkları bu hareketlerin doğru paternini izleseler dahi, motor programlama yetersiz olduğu için aynalama özelliğinin de zayıf kaldığı sonucuna varılmıştır.