Çinko borat ve kolemanit katkılı polipropilen kompozitlerin üretimi ve karakterizasyonu


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2014

Öğrenci: ADEM ÇANKAYA

Eş Danışman: ABDULKADİR GÜLLÜ, ABDULMECİT GÜLDAŞ

Özet:

Gerçekleştirilen bu çalışmada; toz haldeki Polipropilen (PP) malzemeye %5; %7,5; %11,25; %16,875 ve %25,3125 oranlarında çinko borat ve kolemanit ilave edilerek çinko borat ve kolemanit katkılı PP granülleri üretilmiştir. Çinko borat ve kolemanit katkılı PP granül üretimi esnasında karışıma, oksitlenmeyi önlemek amacıyla %0,2 oranında antioksidan katılmıştır. Kompozit granül üretildikten sonra ergiyik akış indeksi (EAİ) cihazı kullanılarak takviyelendirilmiş PP'nin reolojik özellikleri tespit edilmiştir. Dört farklı yük (298,2 kPa, 524 kPa, 689,5 kPa ve 987,4 kPa) ve dört farklı sıcaklık (190 C, 200 C, 210 C ve 220 C) şartlarında deneyler gerçekleştirilmiştir. PP'ye katılan her bir çinko borat ve kolemanit katkı oranı için; kayma hızı(kayma hızı-kayma gerilmesi değişimi, basınç-kayma hızı değişimi, sıcaklık-kayma hızı değişimi), ergiyik akış indeksi(basınç-ergiyik akış indeksi değişimi, sıcaklık-ergiyik akış indeksi değişimi, kayma hızı-ergiyik akış indeksi değişimi) ve viskozite(basınç-viskozite değişimi, sıcaklık-viskozite değişimi, kayma hızı-viskozite değişimi) grafikleri oluşturularak çinko borat ve kolemanit katkı oranlarının; kayma hızı, ergiyik akış indeksi ve viskozite değişimlerine olan etkileri incelenmiştir. Ayrıca, farklı oranlarda çinko borat ve kolemanit katkılı PP'nin mekanik, ısıl ve oksijen değişimlerini tespit edebilmek için deney numuneleri üretilmiştir. Çinko borat ve kolemanit katkılı PP malzemelerin; üç noktadan eğilme, çekme ve darbe testleri yapılmıştır. Böylece çinko borat ve kolemanit katkılı polipropilen malzemelerin; akma dayanımı, çekme dayanımı (max gerilme), kopma dayanımı, % uzama ve darbe dayanımı değişimleri incelenmiştir. Çinko borat ve kolemanit katkılı PP malzemelerin yanma özellikleri limit oksijen indisi (LOI) deneyleri yapılarak tespit edilmiştir. Numunelerin ısıl özellikleri (erime sıcaklığı) diferansiyel taramalı kalorimetre (DSC) deneylerinden elde edilen termogramlar kullanılarak belirlenmiştir.