Akademik Veri Yönetim Sistemi
Bakkaloğlu Ezgü S. A. (Yürütücü), Büyükkaragöz B., Leventoğlu E., Esmeray Şenol P., Sunar Yayla E. N.
Yükseköğretim Kurumları Destekli Proje, 2021 - 2023
Behçet sendromu tekrarlayan oral aft, genital ülser, üveitvecilt bulguları ilekarakterizesistemik bir
vaskülittir. Her tipteve büyüklükte damar etkilenbilir. %20-30 hastada vasküler bulgular ortaya çıkabilmektedir. Vasküler tutulum
hastalığın morbiditeve mortalitesinde önemli yer tutmaktadır ve önceden tahmin edilebilmesi önem arzetmektedir. Nabız dalga
hızı (PWV),arter özelliklerini değerlendirmek için yararlı invaziv olmayan bir yöntemdir. Artmış arteryel PWV, hipertansiyon,
böbrek yetmezliği ve diyabette daha yüksek kardiyovasküler risk veateroskleroz ileilişkilendirilmiştir.Erişkin Behçet tanılı
hastalarda PWV değerlerinin sağlıklı bireylerden yüksek olduğunu gösteren çalışmalar olduğu gibi benzer olduğunu gösteren
çalışmalar da mevcut. Pediatrik Behçet sendromu olan hastalarda ise bildiğimiz kadarıyla bu konuda bir çalışma
bulunmamaktadır. Arter kan basıncının tipik sirkadiyen ritminde 2 tepe noktası vardır - birincisi sabahın erken saatlerindeve
ikincisi öğleden sonra geç saatlerde-ardından geceleri ilerleyici bir düşüş olmaktadır. Kan basıncında gece görülen düşüşün
olmaması DM ve KBH gibi nöropatiyeyol açan durumlarda tespitedilmiştir. Behçet hastalığında direktendotel hasarı sıktır. Ayrıca
otonomik nörolojik sistem deetkilenebilmektedir. Bu bilgiler ışığında Pediatrik Behçet sendromlu çocuklarda kan basıncı
değişimlerinin olabileceği öngörülebilmektedir. Behçet sendromunda direktvasküler hasar olabilmesi, indirekt olarak
inflamasyona sekonder endotel hasarı oluşabilmesi gibi etmenler arteryel esnekliktekaybolmaya yol açabilmekte,ateroskleroza
ve hipertansiyona neden olabilmektedir. Bu nedenle PWv veambulatuvar kan basıncı ölçümlerinin bu hastalarda vasküler hasar
bulgularını göstermedeetkin olabileceğini düşünmekteyiz. Biz bu çalışmada Behçet sendromlu çocuklarda PWV veambulatuvar
kan basıncı ölçümlerini değerlendirmeyi vevasküler tutulumu olan ve olmayan hastaların olası farklarını ortaya koymayı
amaçladık.