Peri-implant yumuşak dokunun morfolojik özelliklerinin, optimal plak kontrolünü kolaylaştırmada ve implantın estetik ve fonksiyonel özelliklerini kazanmasında temel bir rol oynadığı bilinmektedir. Bununla birlikte, peri-implant keratinize mukoza genişliği (KMG) ve peri-implant mukoza kalınlığı (MK) varlığının ve boyutlarının peri-implant doku sağlığını olumlu etkileyip etkilemediği konusunda literatürde belirsizlik vardır. Peri-implant yumuşak doku karakteristiğinin peri-implantitis için risk faktörü oluşturabileceğine dair ortaya konulan biyolojik mekanizmalar yetersizdir. Geleneksel olarak klinik diagnostik metodlarla analiz edilmeye çalışılan bu ilişki zayıf duyarlılık/özgüllük sonuçlara neden olabilmektedir ve konak immün yanıtta oluşturacağı mekanizmalarla desteklenmeye ihtiyaç duyulmaktadır. Bu projeyle peri-implant yumuşak doku fenotipinin peri-implant hastalıkların patogenezinde adaptif immün yanıtta aracılık eden efektör CD4+T hücrelerinin alt popülasyonu olan T helper 1 (Th1), Th2 ve Th17 ile ilişkili sitokin seviyelerine etkisini ortaya koyan kapsamlı bir değerlendirme yapılması planlanmaktadır. Bu nedenle bu araştırmada, idame tedavisine katılım gösteren hastalarda peri-implant KMG ve MK boyutlarının [yeterli KMG (≥2mm), yeterli olmayan KMG(<2mm and >0mm), ve hiç keratinize doku bulunmayan (0 mm), kalın MK fenotip (≥2mm) ve ince MK fenotip (<2mm)] peri-implant sağlık/hastalık ile ilişkisinin klinik ve radyografik olarak değerlendirmek, immünolojik olarak multipleks immunoassay teknolojisi ile mukozal immün yanıtı araştırmak, elde edilen verilerin biyoinformatik analizlerini yapmak ve modellemeler geliştirerek mevcut durumu değerlendirmek amaçlanmaktadır.

Araştırmaya, Gazi Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Periodontoloji Anabilim Dalı’nda peri- implant/periodontal idame tedavisi programına katılan hastalar dahil edilerek toplamda 72 implantın mevcut durumlarının rutin olarak klinik ve radyografik değerlendirmeleri sırasında her hastanın implant çevresinden peri-implant sulküler sıvı örnekleri (PISS) toplanacak ve total hacimleri ölçülecektir. PISS’de, T helper 1 (Th1), Th2 ve Th17 ile ilişkili 21 farklı sitokin konsantrasyonu interlökin [(IL)-1β, IL-2, IL-6, IL-7, IL-8, IL-12, IL-17, IL-21, IL-23, IFN-γ, TNF-α, makrofaj inflamatuvar protein (MIP)-1α, granülosit/makrofaj-CSF (GM-CSF), IL-4, IL-5, IL-10, IL-13 ve TGF-β)] multipleks proteomik immunoassay teknolojisiyle belirlenecek ve bu sitokin ağının birbiri ile ve hastalardaki peri-implant KMG ve MK boyutları ile olan ilişkisi değerlendirilecektir. Elde edilen klinik, immünolojik veriler ve verilerin biyoinformatik analizleri doğrultusunda, geliştirilecek modellerde protein-protein etkileşimlerini gösteren ağ analizleri oluşturularak bu modellerin yorumlamaları yapılacaktır.