Akademik Veri Yönetim Sistemi
XIX.Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Kongresi 2018, Antalya, Türkiye, 28 - 31 Mart 2018, ss.377-378
Giriş
Nontüberküloz mikobakteriler doğada yaygın olarak
bulunurlar. Mikroorganizmanın türüne ve konakçının
bağışıklık durumuna göre çeşitli enfeksiyonlara
neden olabilirler. Aşağıda Mycobacterium abscessus
ilişkili 3 olgu sunulmuştur:
Olgu 1
26 yaşında kadın hasta, refraksiyon cerrahisi geçirmiş.
Takipte her iki gözde görme kaybı gelişen hastada
korneal lezyonlar saptanmış. Sağ gözden alınan
kültürde Mycobacterium abscessus üremesi olmuş
ve duyarlılık sonucuna göre 2 hafta oral klaritromisin
(CLR), topikal amikasin (AK) ve klaritromisin tedavisi
verilmiş. Tedavi sonrası düzelmeyen hasta tekrar
hastanemize başvurdu. Korneal lezyonların devam
etmesi üzerine tekrar opere edildi. Mevcut tedavisine
2 hafta süreyle parenteral AK, moksifloksasin
(MXF) ve topikal MXF eklendi. Klinik düzelme
sağlanamayan hasta göz hastalıkları konseyinde
tekrar değerlendirildi. Hastanın oral CLR, MXF ve
topikal AK, CLR tedavisinin 9 aya tamamlanması
planlandı. Hastada belirgin görme kaybı mevcuttu.
Olgu 2
32 yaşında kadın hasta, bilinen sistemik lupus
eritematozus (SLE), kalp yetmezliği, geçirilmiş miliyer
tüberküloz öyküsü mevcut. SLE nedeni ile 14 yıldır
50 mg deltakortril kullanım öyküsü var. Bulantı
kusmanın eşlik ettiği karın ağrısı ve ateş şikayeti
ile başvurdu. Yapılan görüntülemelerinde batında
serbest sıvı, çok sayıda kalsifiye lenfadenopati ve hava
sıvı seviyeleri saptandı. İleus ile takip edilen hastaya
palyatif tedavilere yanıtsızlık nedeni ile laparotomi
yapıldı. Periton sıvı kültüründe M.abscessus üremesi
olması üzerine intravenöz AK, CLR ve MXF tedavileri
başlandı.2 ay sonra oral MXF ve CLR tedavisi ile devam
edildi. İleus ve intraabdominal enfeksiyon nedeni ile
bir kez cerrahi gereksinimi oldu. 14 gün piperasilin/
tazobaktam tedavisi verildi. Atipik mikobakteriyal tedavinin toplam 6 aya tamamlanması planlandı.
OLGU 3: DM’u olan 41 yaşında erkek hasta, sağ
diz ağrısı şikayeti ile başvurduğu Romatoloji’de
hidroksiklorokin ve prednol tedavisi başlanmış
ve 5 mg prednol ile tedaviye devam edilmiş.
Şikayetlerinde gerileme olmayan hastaya artroskopi
yapıldı. Gönderilen eklem sıvı örneğinde M.abscessus
üremesi oldu. Duyarlılık sonucuna göre hastaya 1
ay AK, MXF ve CLR tedavisi verildi ve CLR ve MXF
şeklinde tedaviye devam edildi. Ortopedi tarafından
açık debridman yapıldı ve enfekte görünümlü dokular
eksize edildi. Eklem deformitesi de mevcut olan ve
yürümede zorlanması olan hastanın tedavi ile ağrı
şikayetinde belirgin bir düzelmesi olmadı. Ortopedi
tarafından artrodez planı olan hastanın toplam
antibiyotik tedavisi 6 aya tamamlanarak stoplandı ve
ortopedi tarafından ekleme artrodez yapıldı.
İrdeleme
M.abscessus, tanı olanaklarının ilerlemesiyle
immunsupresif tedavi alanlarda ve invaziv girişim
uygulananlarda daha sık görülmektedir. Uzun
süreli antibiyotik tedavisi genellikle tek başına
yeterli olmamakta ve hastalara cerrahi prosedürler
uygulanmaktadır.