Foucault’nun fikirleri sosyal çalışma teori ve pratiğini yaratıcı yollarla bütünleştirmeye olanak vererek disiplininin gelişmesine ve dönüşmesine katkı sağlama potansiyeline sahiptir. Çalışmanın amacı; Foucault’nun bazı fikirlerinin sosyal çalışmayla ilgisini kurmak böylece sosyal çalışma teori ve pratiğine katkı sağlama potansiyelini tartışmaktır. Foucault’nun iktidar, biyopolitika, söylem ve yönetimsellik kavramları üzerinden yapılan sosyal çalışma analizi; sosyal çalışma pratiğinde yer edinen iktidar uygulamalarına, bilgi otoritelerine ve ahlaki zorunluluklara işaret ederek öz eleştiri fırsatı sunmaktadır. Ayrıca sosyal çalışmacılara ve sosyal hizmet öğrencilerine referans alınan anlam çerçevelerini fark etmeleri ve baskın söylemleri tanımlamaları için olanak vermektedir. Bunların yanında sosyal çalışma pratiğinin, bağlam- söylem ile şekillenen bir uygulama olduğunu fark etmeyi ve profesyonellik üzerine tekrar düşünmeyi sağlamaktadır. Sonuç olarak Foucault’nun fikirleri ile yapılan analiz; kurumsallaşmış söylemin retorik terimleriyle şekillenen bilginin tartışmaya açık, çok sesli ve iktidarla ayrılmaz olduğunu ifade etmektedir. Böylece bilginin iktidar ile eylem arasında pekiştirici ilişki oluşturduğunu vurgulamaktadır. Bu çıkarım doğrultusunda sosyal çalışma teori ve pratiğinde yer alan baskın söylemlerin güç ilişkileri üzerinden analiz edilmesi bütüncül ve daha az sınırlayıcı alternatif söylemlerin inşa edilmesine olanak verecektir. Zira giderek artan şeffaflık beklentisi ve post-panoptik gözetim şekilleri sosyal çalışma pratiğinde Foucault’nun fikirlerinin daha fazla benimsenmesini gerektirmektedir.