Akademik Veri Yönetim Sistemi
3. Uluslararası Akdeniz Pediatri Hemşireliği Kongresi, Ankara, Türkiye, 12 - 15 Ekim 2022, ss.97
Giriş ve Amaç: Dünya genelinde özel bakım gereksinimi olan çocukların oranının arttığı bilinmektedir. Ebeveynler, çocuklarının sağlık sorunlarına çözüm bulmak için tıbbi tedavinin yanında farklı tedavi yöntemleri ve destekleyici terapileri araştırabilirler. Bu çalışma, özel bakım gereksinimi olan çocukların ebeveynlerinin uyguladığı geleneksel yöntemlerin ve tamamlayıcı terapilerin ve bunların uygulanma nedenlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışma, özel bir rehabilitasyon merkezinde çocuğu tedavi alan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 53 ebeveyn ile yürütülmüştür. Çalışma verilerinin toplanmasında çocuklar ve aileleri için hazırlanan, 30 sorudan oluşan tanımlayıcı bilgiler formu ve geleneksel yöntemlerinin ve tanımlayıcı terapilerin kullanımına yönelik veri toplama formu kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışmamızdaki çocukların yaş ortalaması 9,50±4,86’dır. Çocukların büyük çoğunluğunun (%81,1) primer bakımı vericisi sadece annesidir. Görüşmeler çoğunlukla anne ile yapılmıştır. Annelerin yaş ortalaması 39,73±10,12 iken babaların yaş ortalaması 42,73±8,89’dur. Annelerin (%39,6) ve babaların (%35,9) büyük çoğunluğu ilkokul mezunudur. Ebeveynlerin %30,1’inin geleneksel yöntemleri ve %67,9’unun tamamlayıcı terapileri uyguladığı belirlenmiştir. Geleneksel yöntemler arasında en fazla hocaya okutmak ve muska yazdırmak bulunmaktadır. Geleneksel yöntemleri uygulama nedeni incelendiğinde ilk sırada zihinsel gelişimine fayda sağlamak, ikinci sırada epileptik nöbetleri önlemek yer almaktadır. Tamamlayıcı terapilerden ilk sırada psikolojik uygulamalar içinde yer alan meditasyon-dua bulunurken; ikinci sırada doğal ürün uygulamaları gelmektedir. Tamamlayıcı terapileri uygulama nedenlerinin başında çocuğun zihinsel gelişimini desteklemek ve mobiliteyi desteklemek yer almaktadır. Ayrıca ebeveynler eleştirilmekten ve yanlış anlaşılmaktan çekinmeleri nedeniyle sağlık profesyonellerine danışmadıklarını ifade etmişlerdir.
Sonuç: Ebeveynlerin önemli bir kısmının çocuklarının zihinsel ve fiziksel iyi oluşu için geleneksel yöntem ve/veya tamamlayıcı terapileri uyguladığı görülmektedir. Ebeveynlerin kullandıkları yöntemler konusunda sağlık profesyonellerini bilgilendirme durumları çok düşüktür. Holistik bakım çerçevesinde geleneksel yöntem ve tamamlayıcı terapi uygulamalarının uzman bir sağlık profesyoneli yönlendirmesinde yapılması önerilmektedir. Ebeveynlerin kullandığı geleneksel yöntem ve tamamlayıcı terapilerin belirlenmesi ve uygun şekilde yönlendirilmesi çocukların sağlığının geliştirilmesine ve iyi-oluşluk düzeylerinin arttırılmasına katkı sağlayacaktır.
Objectives: It is a well-known fact that the number of children with special healthcare needs is increasing worldwide. This study aimed to determine the traditional methods and complementary therapies applied by the parents of children with special healthcare needs and to reveal the reasons on which these practices are based.
Methods: This descriptive study was conducted with 53 parents who have children with special healthcare needs. The study was conducted at a rehabilitation center. Parents with children with special healthcare needs participated in the study. Data were collected using two forms: a descriptive information form for children and their parents and a data collection form for traditional methods and complementary therapies.
Results: The average age of the children in this study was 9,50±4,86. The primary caregiver of most children was the mother. The average age of mothers and fathers was 39,73±10,12, 42,73±8,89, respectively. Among mothers (39.6%) and fathers (35.9%), primary school graduates were the most common. As a result of the study, it was determined that 30.1% of the parents used traditional methods, and 67.9% of them applied complementary therapies. Traditional methods include faith healing (75%) and resorting to an amulet (50%). When the reasons for applying traditional methods are examined, the first is to provide benefits to the mental development of the child, the second is to prevent seizures. Among the complementary therapies, meditation-prayer, which is one of the mental-physical practices, is in the first place. The second is natural product applications. The first two problems why complementary therapies are used are providing benefits to the mental development of the child, supporting his/her mobility. Additionally 60.4% of parents stated that they did not inform the health professionals because were afraid of criticism and misunderstanding.
Conclusion: It is seen that a significant part of the parents apply traditional methods and/or complementary therapies for the mental and physical well-being of their children. The percentage of parents who inform health professionals about the methods they use is very low. In the context of holistic care, it is recommended that traditional methods and complementary therapies be applied under the guidance of a specialist health professional. Determining traditional methods and complementary therapies used by parents and guiding them in an appropriate way will contribute to improving children's health and increasing well-being levels.