21. Yüzyıl Becerileri Odağında Türkiye’nin Eğitim Politikaları


Creative Commons License

Hamarat E.

SETA, pp.28, Ankara, 2019

  • Publication Type: Expert Report / Expertise Report
  • Publication Date: 2019
  • City: Ankara
  • Gazi University Affiliated: Yes

Abstract

21. yüzyıl bilgi paradigmasında ciddi bir değişimi beraberinde getirmiştir. Günümüz bireyinden beklenen bilgiyi ezberine alması değil her alanda ona hızlı ulaşması, paylaşması ve onu etkin kullanmasıdır. Bunun için bireyin önemsemesi ve geliştirmesi gereken belli beceriler bulunmaktadır. Öncü çalışmalarla bunlar set halinde kategorize edilmiştir. Bu bağlamda bu analiz de Türkiye’nin eğitim politikalarını 21. yüzyıl becerileri odağında değerlendirmek ve yeni politika önerileri sunmak için yazılmıştır. Girişte 20. ve 21. yüzyıl becerileri karşılaştırması yapılmıştır. Ardından 21. yüzyıl becerileri oldukça ayrıntılı bir şekilde ele alınarak farklı kurum ve kuruluşların beceri seti tasnifi sunulmuştur. Ayrıca en yaygın tasniflerden birinde yer alan beceriler tanımlarıyla birlikte verilmiştir. 21. yüzyıl becerileri kapsamında ön plana çıkan en önemli husus öğrenme ortamı olduğu için 20. ve 21. yüzyıl sınıfı karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Değişen öğrenme paradigması “3Rx7R” formülasyonu ile gösterilmiştir. Mesleklerin nasıl değiştiği ve yok olduğu vurgusu ile bu becerilere sahip olmanın önemi vurgulanmıştır. 21. yüzyılda Türkiye’nin ilgili konuda attığı adımlar özetlenmiştir. Özellikle 21. yüzyıl öğretmeni ve öğrencisi profil çalışması fikrinin dünya trendine uygun ama amaca hizmet etmeyecek şekilde yapıldığı belirtilmiştir. Öte yandan müfredat güncelleme çalışmaları, Fırsatları Artırma ve Teknolojiyi İyileştirme Hareketi (FATİH) Projesi, Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi (TYÇ) ve 2023 Eğitim Vizyon Belgesi hakkında bağlama uygun kısa değerlendirmeler yapılmıştır. Dünyada konu hakkındaki politikalar için on dört OECD ülkesinin attığı adımlar özetlenmiştir. Oldukça başarılı bir politika geliştiren Batı Virginia üzerinde ayrıntılı şekilde durulmuştur. Son yıllarda eğitim konusunda ciddi sıçrama yapan Doğu Asya ülkelerinin politikalarının arka planı incelenmiştir. Sonucunda da teori, bütüncül sistem tasarımı, farkındalık etkinlikleri, yönetici, öğretmen, içerik-müfredat, öğrenme ortamı, ölçme değerlendirme ve dış ortaklar konularına yönelik politika önerilerine yer verilmiştir.