Amaç: Çalışmanın amacı fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümü lisans programı öğrencilerinde, film izleme yönteminin empati ve ileti şim becerileri üzerine etkisinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Tek grup ön test-son test modeline dayalı, yarı deneysel çalışma “psi kososyal rehabilitasyon” dersini kodlayan 89 öğrenci ile yapılmıştır. Ça lışmada ders kapsamında 14 haftanın, 8 haftasında öğrencilerin izlemesi için ders konusuyla ilişkili 12 farklı film seçilmiştir. Öğrencilerden se çilen filmleri izledikten sonra analizlerini yapmaları istenmiş ve sonraki derste hep birlikte filmler yorumlanmıştır. Çalışmaya katılan öğrencile rin, sosyodemografik bilgileri alındıktan sonra empati ve iletişim bece rileri “Empatik Eğilim Ölçeği (EEÖ)” ve “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği (İBDÖ)” ile değerlendirilmiştir. Ders dönemi sonrasında öğrencilerin, ders öğretim yöntemini değerlendirmeleri için “Teorik dersimize eklediğimiz film izleme yönteminin dersi anlamanıza ne kadar faydası olduğunu düşünüyorsunuz ?” sorusu sorulmuştur (0: Hiç-10: Çok fazla). Veriler tanımlayıcı istatistikler ve bağımlı örneklem t-testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Öğrencilerin ders son rası EEÖ ve İBDÖ puan ortalamaları, ders öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunmuştur (p<0,001). Öğrencilerin ders so nunda dersi değerlendirmek için sorulan soruya verdikleri puanın orta laması 9,29±0,81 (en düşük 7-en yüksek 10) olarak bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızda kullandığımız film izleme yönteminin, öğrenci lerimizin empati ve iletişim becerilerini arttırdığı ve öğrencilerin dersi anlamasına katkı sağladığı bulunmuştur. Öğrenciler tarafından sevilen ve dersin aktif bir süreçte ilerlemesini sağlayan bu yöntemin, fizyote rapi ve rehabilitasyon lisans eğitim programında öğretim yöntemi ola rak eğitimin süreçlerine katkı sağlayabileceği düşünülmektedir.
Objective: To examine the effect of watching movies on empathy and communication skills in undergraduate students of the physiotherapy and rehabilitation department. Material and Methods: A quasi-experimental study based on a single group pre-post test model was conducted with 89 students enrolled in the “Psychosocial Rehabili tation” course. Throughout 8 out of 14 weeks of the course, 12 different films related to the course content were selected for the students to watch. After watching the selected movies, students were asked to analyze them, and then the films were collectively interpreted in the following class. After obtaining sociodemographic information from the participating students, their empathy and communication skills were evaluated using the “Empathic Tendency Scale (ETS)” and the “Communication Skills Assessment Scale (CSAS)”. At the end of the semester, students were asked the question to evaluate teaching method, “How beneficial do you think the film-watching method we added to our theoretical course was in helping you understand the course?” (0: Not at all-10: Very much). Data were evaluated using descriptive statistics and paired samples t test. Results: The mean scores of ETS and CSAS after the course were found significantly higher compared to before the course (p<0.001). The average score given by students to evaluate the course at the end was found to be 9.29±0.81 (minimum 7-maximum 10). Conclusion: The movie watching method was found to increase students' empathy and communication skills and effective in increasing the students' ability to understand the lesson. It is thought that this method, which is loved by students and enables the active progression of the course, can contribute to the educational processes as a teaching method in physiotherapy and rehabilitation undergraduate education programs.
