Ebeveynlerin Sosyotelist Olma Düzeyleri Ve Çocuklarının Phubbing (Sosyotelizm) Davranışlarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi


Temel M., Er H., Kandır A.

8. ULUSLARARASI OKUL ÖNCESİ EĞİTİM KONGRESİ, Karaman, Türkiye, 26 - 28 Ekim 2023, ss.380-381

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Karaman
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.380-381
  • Gazi Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Phubbing, bir kişinin sosyal bir etkileşimin ortasında aniden bakışlarını hafifçe aşağıya çevirmesi ve telefonunda "kaybolması" durumudur. Sözcüğün kendisi, telefon ve küçümseme kelimelerinin bir birleşimidir ve “kişiyle doğrudan konuşmak yerine telefonunu kullanarak sosyal bir ortamda birini küçümseme eylemi” anlamına gelmektedir (Chotpitayasunondh & Douglas 2016). Bu araştırmanın amacı; erken çocukluk döneminde çocuğa sahip olan ebeveynlerin sosyotelist olma düzeyleri ve çocuklarının phubbing (sosyotelizm) davranışlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırma nicel ve nitel araştırma yöntemlerinin birlikte kullanıldığı karma desenin eşzamanlı iç içe geçmiş modelinde tasarlanmıştır. Çalışmada ebeveynlerin sosyotelist olma düzeylerinin incelenmesinde genel tarama modeli kullanılmıştır. Ebeveynlerin çocuklarının phubbing (sosyotelizm) davranışlarına ilişkin görüşlerini incelemek için nitel araştırma metoduna uygun görüşme tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, erken çocukluk döneminde çocuğu olan 183 ebeveyn oluşturmaktadır. Çalışma grubu kartopu örnekleme tekniğiyle belirlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu, Orhan Göksün (2019) tarafından Türkçe’ye uyarlaması yapılan Genel Sosyotelist Olma Ölçeği ve erken çocukluk dönemindeki çocukların pubbing (sosyotelizm) davranışlarına ilişkin ebeveynlerin görüşlerini incelemek amacıyla araştırmacılar tarafından hazırlanan Erken Çocuklukta Phubbing (Sosyotelizm) Anketi kullanılmıştır. Genel Sosyotelist Olma Ölçeği (GSO) 7’li likert tipte olup (1= Asla, 2= Nadiren, 3= Ara sıra, 4= Bazen, 5= Sık sık, 6= Genellikle, 7= Daima) 15 madde ve 4 faktörden oluşmaktadır. Bu faktörler; “nomofobi”, “kişisel çatışma”, “kendini yalnızlaştırma” ve “problem farkındalığı” şeklinde sıralanmaktadır. GSO ölçeği toplam puan üzerinden değerlendirilmektedir. Ölçeğin maddeleri incelendiğinde tamamının sosyal normlar ve genel kabul çerçevesinde olumsuz maddeler olduğu, buradan hareketle ölçekten alınan puanın yüksek olmasının olumsuz davranışlara işaret ettiği belirtilmektedir. Genel Sosyotelist Olma Ölçeğinden elde edilen verilerin analizinde sosyal bilimler için geliştirilmiş paket istatistik programı olan SPSS 22 kullanılmıştır. Araştırmacılar tarafından hazırlanan Erken Çocuklukta Phubbing (Sosyotelizm) Anketinden elde edilen verilerin analizinde anketteki likert tipi sorular için ağırlıklı ortalama hesaplanmış, anketteki açık uçlu sorular için ise içerik analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen nitel bulgular doğrultusunda ebeveynlerin çocuklarının telefon kullanımlarına ilişkin görüşleri, telefon kullanım durumları, telefon kullanma nedenleri ve ebeveynlerin tepkisi olmak üzere üç temada toplanmıştır. Telefon kullanma durumu teması incelendiğinde çocukların daha çok denetimli, yasaklı, ısrarcı ve ölçülü şekilde telefon kullandıkları görülmüştür. Çocukların telefon kullanma nedenleri ise ebeveyn görüşlerine göre yalnızlık ve can sıkıntısı, oyun ve kitap okuma ihtiyacı gibi kategorilere ayrılmıştır. Ebeveynlerin tepkisi temasına göre çocukların telefon kullanmalarından endişe duyan ve problem yaşayan ebeveynlerin olduğu görülmüştür. Ebeveynlerin çocuklarının telefonla daha az zaman geçirmesi konusundaki önerilerine ilişkin görüşleri ise ebeveynlerin tutum ve değerlerine ilişkin, sınırlandırmaya yönelik, etkinlik ve gelişim temelli öneriler temalarına ayrılmıştır. Ebeveynler çocuklarının telefonla daha az geçirmesinin ebeveynlerin doğru model olmasıyla mümkün olacağını, çocuklarını sorumlulukla ödüllendirmeleri gerektiğini belirtmişlerdir. Alarm kurmak, telefonu saklamak ve şifre koymak gibi yöntemlerle çocuklarının telefon kullanımlarını sınırlandırdıklarını, açık havada zaman geçirmek, akranlarıyla oyun oynama fırsatı sunmak ve kurslara göndermek gibi seçenekler oluşturarak çocuklarını telefondan uzak tutmaya çalıştıklarını ifade etmişlerdir. Ebeveynlerin çocuklarının telefon kullanımlarıyla 381 ilgili en çok hangi konuda desteğe ihtiyaç duyduklarına ilişkin görüşleri çocuğa, içeriği ve ebeveyne ilişkin zorluklar olmak üzere üç temaya ayrılmıştır. Ebeveynlerin en çok çocuklarının telefon kullanma konusundaki problem davranışlarından dolayı zorluk yaşadıkları, telefonların içerisindeki uygulamalara ilişkin yetersiz bilgiye sahip oldukları ve içeriği kontrol etmekte güçlük çektikleri, telefon kullanmak yerine alternatif etkinlik sunma konusunda yetersiz hissettikleri görülmüştür.