Kronik Non-Bakteriyel Osteomiyelit, Doç. Dr. Ezgi Deniz BATU, Editör, Türkiye Klinikleri Yayınevi, Ankara, ss.22-27, 2024
ÖZET Kronik non-bakteriyal osteomiyelit (KNO), genellikle çocukları ve gençleri etkileyen nadir bir
otoinflamatuar kemik hastalığıdır. KNO’nun klinik seyri geniş bir yelpazede olup, hafif ve sınırlı kemik
inflamasyonundan sürekli ve tekrarlayan çok odaklı hastalığa kadar değişebilir. Uluslararası düzeyde
kabul görmüş tanı kriterleri bulunmamakla birlikte, klinik, laboratuvar ve görüntüleme bulgularının bir
arada değerlendirilmesi ile tanı konur. Özellikle sistemik semptomların eşlik ettiği ve klasik görüntüleme
bulgularına uymayan durumlarda, ayırıcı tanı multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Hastaların
hızlı ve doğru bir şekilde tanı alması gereksiz tedavilerin önlenmesi ve komplikasyon gelişiminin engellenmesi
açısından önemlidir. Ayırıcı tanıda enfeksiyonlar, lösemi, lenfoma gibi hematolojik maligniteler,
bazı solid kemik tümörleri, metabolik kemik hastalıkları ve monogenik otoinflamatuar hastalıklar
dikkate alınmalıdır. Ayırıcı tanı sürecinde hastanın öyküsü, klinik, laboratuvar ve görüntüleme bulgularının
yanısıra, gerektiğinde histopatolojik tanı da büyük önem taşır.
Anah tar Ke li me ler: Kronik non-bakteriyel osteomiyelit; kemik hastalıkları, metabolik;
osteomiyelit; tümörler
ABS TRACT Chronic non-bacterial osteomyelitis (CNO) is a rare autoinflammatory bone disease
that primarily affects children and adolescents. The clinical course of CNO can vary widely, ranging
from mild and limited bone inflammation to persistent and recurrent multifocal disease. While there
are no internationally accepted diagnostic criteria for CNO, diagnosis is typically made by assessing
a combination of clinical, laboratory, and imaging findings. Especially in cases where systemic symptoms
accompany the disease and classical imaging findings are not present, a differential diagnosis
should be made through a multidisciplinary approach. It is crucial for patients to receive a rapid and
accurate diagnosis to prevent unnecessary treatments and complications. In the differential diagnosis,
other conditions such as infections, hematologic malignancies like leukemia and lymphoma, certain
solid bone tumors, metabolic bone diseases, and monogenic autoinflammatory diseases should
also be considered. In the differential diagnosis process, the patient’s history, clinical, laboratory,
and imaging findings, along with, when necessary, histopathologic diagnosis, are of paramount importance.
Keywords: Chronic non-bacterial osteomyelitis; bone diseases, metabolic;
osteomyelitis; neoplasms