Akademik Veri Yönetim Sistemi
XXIV Międzynarodowa Studencka Konferencja Naukowa "Materiały i technologie XXI Wieku", Katowice, Polonya, 24 Mayıs 2023, ss.48
Żeliwo ADI (ang. austempered ductile iron) to materiał, który zyskuje na popularności w różnych branżach przemysłu. W porównaniu do innych materiałów metalicznych, takich jak stal czy aluminium, charakteryzuje się on wysoką wytrzymałością, twardością, właściwościami tłumienia drgań, niższą ceną oraz prostszym procesem produkcyjnym skomplikowanych detali. Niemniej jednak, spawanie tego materiału stanowi wyzwanie z uwagi na jego skomplikowaną mikrostrukturę oraz znaczne ilości ledeburytu, który powstaje w strefie wpływu ciepła. W przedstawionej pracy podjęto próbę minimalizacji tej fazy poprzez zastosowanie metody spawania MMA (ang. manual metal arc welding) i modyfikację parametrów procesu. Przygotowano dziewięć próbek, wykorzystując trzy różne wartości energii liniowej łuku (niska, średnia, wysoka) oraz trzy różne środowiska chłodzenia żeliwa po hartowaniu izotermicznym (piec, koc izolacyjny, powietrze). Gotowe próbki poddano następującym badaniom: mikroskopii świetlnej i skaningowej, twardości Vickersa oraz dyfrakcji rentgenowskiej XRD. Wyniki badań wskazują, że najlepszymi parametrami minimalizacji ilości ledeburytu w strefie wpływu ciepła dla żeliwa ADI spawanego metodą MMA są: średnia energia liniowa łuku (0.61 kJ/mm) z powolnym chłodzeniem w piecu oraz wysoka energia liniowa łuku (0.73 kJ/mm) z szybkim chłodzeniem na powietrzu.