Akademik Veri Yönetim Sistemi
8. Ulusal Transplantasyon İmmünolojisi ve Genetiği Kongresi, Antalya, Türkiye, 14 - 17 Nisan 2022, ss.33
AMAÇ: Bu çalışmada, Dihidroartemisin’in (DHA) insan kronik lenfositik lösemi (KLL) hücre serileri üzerindeki
apoptoza etkilerini hücre canlılığı, apoptoz, mRNA ve protein ifadelenme düzeyleri araştırılarak belirlemeyi
amaçladık. Bu amaçla PGA-1, CII, MEC-1 insan KLL hücre serileri kullanıldı.
YÖNTEM: Bu hücrelere öncelikle DHA ve KLL tedavisinde etkili bir pürin analoğu olan Fludurabin (FLU) ayrı ayrı
ve birlikte olarak 24, 48 ve 72 saat boyunca uygulandı. Bu süreler sonunda, XTT yöntemiyle belirlenen hücrelerin
canlılık oranlarının doza ve zamana bağlı olarak azaldığı görüldü. Buradan elde edilen canlılık oranlarından, ilaçların
KLL hücrelerinin çoğalmasında %50 azalmaya neden olan inhibitör konsantrasyonları yani IC50 değerleri belirlendi.
Hücrelere DHA ve FLU ayrı ayrı ve birlikte IC50 konsantrasyonlarının 24 saat boyunca uygulanmasından sonra
apoptoza etkilerini belirlemek için hücreler, Annexin V-FITC ve PI ile boyanarak Akım Sitometri ile analizleri yapıldı.
Apoptozun moleküler mekanizmalarını ortaya çıkarmak için kantitatif Real Time PCR ve Akım Sitometrik yöntemler
kullanılarak TCTP, Mcl-1, Bcl-2, Bax ve Kaspaz-3 mRNA ve protein ifade düzeyleri analiz edildi.
BULGULAR: DHA’nın tek başına ve FLU ile birlikte kullanılmasının doza bağlı olarak PGA-1, CII ve MEC-1
hücrelerinde apoptotik cevaba neden olduğu bulundu. DHA’nın tek başına uygulanmasının, FLU’nun tek başına veya
DHA ve FLU’nun birlikte uygulanmasına göre daha etkili olduğu görüldü. Tüm hücre serilerinde DHA’nın tek başına
ve FLU ile birlikte uygulanmasından sonra Kaspaz-3’ün ifadelenmesinde artış oldu. DHA’nın tek başına ve FLU ile
birlikte uygulanmasından sonra görülen apoptotik etkide Bcl-2 protein ailesi üyelerinin rol oynadığı ve genel olarak
Bax’ın ifadelenmesinde artış olduğu bulundu. Buradan yola çıkarak PGA-1, CII ve MEC-1 hücrelerinde görülen
apoptotik cevapta intrinsik apoptotik yolağın aktif olduğu belirlendi.
SONUÇ: Elde edilen bu bulgulara göre DHA, kronik lenfositik lösemi için potansiyel kansere karşı bir ilaç olabilir ve
bu yüzden, gelecekte yapılacak in vivo ve in vitro çalışmalarla DHA’nın moleküler etkilerinin tam olarak belirlenmesi
KLL’nin tedavisi için yeni moleküler hedeflerin tanımlanmasına olanak sağlayacaktır.