Arapçanın yabancı dil olarak öğretimine genellikle harflerin okunuşu, yazılışı ve telaffuzu ile başlanır. Daha sonra harfler birleştirilerek, kelime ve cümle okunuşu ve yazılışı aşamasına geçilir. Dili inşa etme süreci bu noktadan sonra başlar. Bu kritik aşamada öğrenenin yeterli beceriyi elde edememesi durumunda öğrenim süreci boyunca zorluklarla karşılaştığı düşünülmektedir. Bunların yanı sıra öğrencinin ana dilinin alfabesi, öğrendiği yabancı dilin alfabesinden farklı olanlara, yabancı dili, iletişimsel olarak öğretme stratejisi, başlangıç öğretimi aşamasında kullanılamamaktadır. Bu ve benzer durumlar düşünüldüğünde Arapça öğretimine başlanıldığı andan itibaren, öğrencinin söz konusu dilin alfabesini kolay bir şekilde öğrenip, kelime ve cümleleri harekesiz okuyup yazabilecek becerinin öğretici tarafından öğrenciye kolayca kazandırılacağı hissettirilmeli ve öğrencinin özgüven kazanması sağlanmalıdır. Araştırmada öneri olarak sunulmuş olan bu yöntem, bahsedilen ihtiyaçların giderilebilmesi için sınıf içi etkileşimi artırıp, öğrenenleri henüz ilk dersten itibaren sürecin içine üretici olarak katacağı bir yol olarak görülmektedir. Çalışmamızda Arap harfleri öğretiminin klasik sırasıyla ve bir bütün olarak ele alınmasının aksine öğrencinin harf öğrendikçe farklı kelime ve cümleler oluşturabileceği bir planlama yapılmıştır. Öğrenci, öğrendiği her bir harfle yeni bir kelime yazar, okur ve seslendirir. Hemen ardından bu kelimeyi cümle içinde kullanır. Sürecin belirlenen yerlerinde Arapçada sıklıkla kullanılan soru ifadeleri gibi kalıp ifadeler öğretime dâhil edilerek, öğrenenin dili kullanma becerisinin artması sağlanır. Harfler tamamlandığında öğrenenin, Avrupa Birliği Ortak Başvuru Metni çerçevesinde belirtilen A1 düzeyi kazanımlarını daha kısa sürede ve daha etkin bir şekilde edineceği düşünülmektedir. Önerilen bu yöntemle beraber hem kur sistemine hem de hazırlık sınıfları programlarına göre hazırlanan ders süreçlerinin, yaklaşık elli ders saatinin, harfleri yalın olarak öğretme amacıyla harcanmaması, aksine bu belirtilen ders saatlerinin etkin ve etkileşimli bir öğretim sürecine evrilmesi hedeflenmektedir.
Teaching of Arabic as a foreign language begins with the reading, writing and pronunciation of the letters, respectively. Then, the letters are combined and the reading and writing phase of a sentence begins. The process of constructing the language starts from this point. If the student cannot acquire sufficient skills at this critical stage, they encounter difficulties throughout the learning process. In addition, the strategy of teaching the foreign language communicatively to those whose mother tongue is different from the alphabet of the foreign language that the student is learning cannot be used in the initial education stage. Considering these and similar situations, the student should be made to feel that the ability to learn the alphabet of the language in question, read and write words and sentences without vowel, will be quickly gained by the teacher, and the student should gain self-confidence. This method, presented as a suggestion in the research, is a way to increase classroom interaction and involve the learners as a producer from the first lesson to meet the mentioned needs. In our study, contrary to the classical order of teaching Arabic letters and as a whole, planning was made in which the student could form different words and sentences as the student learns letters. The student writes, reads and pronounces a new word with each letter learned. Immediately after, the student uses this word in a sentence. In the determined parts of the process, formulaic expressions such as question expressions, frequently used in Arabic, are included in the teaching, thereby increasing the learner's ability to use the language. When the letters are completed, it is thought that the student will acquire the achievements determined for the A1 level specified in the European Union Common Application Text framework in a shorter time and more effectively. With this proposed method, it is aimed that the course processes, which are prepared according to both the language level and the preparatory class programs, will not spend approximately fifty-course hours on teaching the letters plainly, on the contrary, these course hours will evolve into an effective and interactive teaching process.
