Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi alanında öğretici yeterlilikleri ve özellikle pedagojik yetkinlikler her geçen gün daha çok önemi anlaşılan konulardan biri hâline gelmektedir. Araştırmanın amacı Türkçeyi yabancı dil olarak (Türkiye dışında) örgün öğretim süreçleri içerisinde Türkçe öğreten öğretmenlerin sınıf içinde yaşanan soru ve sorunlara yaklaşımında iletişim ve iş birliği ile öğrenciye yaklaşım alanlarındaki yetkinlik ve yeterliklerini incelemektir. Araştırma nitel araştırma desenlerinden durum çalışması deseninden yararlanılmış ve öğretici yeterlikleri analiz edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 eğitim-öğretim Türkiye Maarif Vakfı Okullarında farklı ülkelerde öğretmenlik yapan 8 Türkçe öğretmeni (4 kadın, 4 erkek) oluşturmaktadır. Veri toplama aracı çalışma grubundaki tüm öğretmenlere dijital biçimde ulaştırılmış ve çalışmaya gönüllü, seçkisiz biçimde dâhil olan öğretmenlerle devam edilmiştir. Çalışma kapsamında iletişim ve iş birliği ile öğrenciye yaklaşım yeterlikleri incelendiği için bu yeterliklerin ölçüldüğü iki örnek durum ele alınmış ve içerik analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Analizlerin geçerlilik ve güvenilirliğini sağlamak için uzman ve akademisyen görüşleri alınmış, gerekli düzenlemeler yapılmıştır. Elde edilen veriler ışığında katılımcıların çoğunluğunun edebiyat fakültesi mezunu olduğu görülmüştür. Eğitim fakültesi mezunu olanların edebiyat fakültesi mezunlarına kıyasla daha fazla pedagojik hassasiyet güttüğü ve gerekliliklerine riayet ettiği anlaşılmıştır. Katılımcıların tamamının sahip olduğu Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi sertifikasını edinme sürecindeki eğitimlerin faydalı olduğu ancak söz konusu eğitim programlarının pedagojik alan bilgisine yönelik içerik sunup sunmaması ve nitelikleri hakkında araştırmaya ihtiyaç olduğunu anlaşılmıştır.
In the field of teaching Turkish as a foreign language, teaching competen- cies and especially pedagogical competencies are becoming increasing- ly important issues every day. The aim of the research is to examine the competencies and proficiencies of teachers who teach Turkish as a foreign language (outside Turkey) within the formal education processes in the areas of communication and cooperation and approach to students in their approach to questions and problems experienced in the classroom. The research utilized the case study design, which is one of the qualitative research designs, and teaching competencies were analyzed. The study group consists of 8 Turkish teachers (4 female, 4 male) who teach in dif- ferent countries in the 2021-2022 academic year at Turkish Maarif Foun- dation Schools. The data collection tool was delivered to all teachers in the study group in digital form and the study continued with teachers who volunteered and participated randomly. After obtaining demographic in- formation about the participants, data was collected with a scale consisting of ten nested sample situations regarding all teaching competencies. Since communication and cooperation and approach to students competencies were examined within the scope of the study, two sample situations were taken into consideration and analyzed with the content analysis method in which these competencies were measured. In order to ensure the va- lidity and reliability of the analyses, expert and academic opinions were obtained and necessary arrangements were made. In the light of the data obtained, it was seen that the majority of the participants were graduates of the Faculty of Literature. It was understood that the graduates of the Faculty of Education had more pedagogical sensitivity and complied with the requirements compared to the graduates of the Faculty of Literature. It was understood that the trainings in the process of obtaining the Teaching Turkish as a Foreign Language certificate, which all of the participants had, were useful, but there was a need for research on whether the said training programs provided content for pedagogical field knowledge and their qualities.
