Teknolojinin gelişimi ile birlikte “Dijital öykü” güçlü bir öğretme aracı olarak önem kazanmaya başlamıştır. Dijital öykü, belirli bir konuya yönelik bilgiyi sunmak amacı ile metin, görüntü, ses, video ve müzik gibi çoklu ortam araçlarının bir araya getirilerek sunulması şeklinde tanımlanabilir. Bu çalışmanın amacı dijital öykü yönteminin kullanıldığı yüksek lisans, doktora tezleri ile makaleleri incelemek ve bu araştırmalarda kullanılan dijital öykü araçlarını sınıflandırmaktır. Bu amaçla ulusal tez merkezinde yüksek lisans ve doktora tezleri ile ulusal ve uluslararası dergilerden dijital öykü ile ilgili makaleler ve bunlarda kullanılan dijital öykü yazılımları incelenmiştir. İncelenen seksen bir araştırmanın sonucunda dijital öykü araçlarının sayısının fazla olmasına rağmen öğretmenlerin daha çok masaüstü programlarını kullandığı tespit edilmiştir. Dijital öykü okul öncesinden üniversiteye kadar eğitimin her kademesinde ve alanında çalışıldığı görülmektedir. Bu çalışmada internette var olan ve eğitimde dijital öykü yöntemini kullanan tez ve makalelerde ismi geçen toplam otuz beş dijital öykü aracı da incelenmiştir. Bu yazılımlar belirlenirken konu ile ilgili makale ve tezlerde en çok kullanılan yazılımlara öncelik verilmiştir. Bu çalışma dijital öykü araçlarını kullanımlarına göre sınıflandırarak ve bu araçların özelliklerini, kullanım alanlarını belirleyerek öğretmelerin dijital öykü çalışmalarına uygun araçları seçmelerine yardımcı olacaktır. Öğretmenlerin dijital öykü oluşturmak için bu yazılımları kullanabilmeleri, bu yazılımların özelliklerini ve kullanım amaçlarını bilmelerine bağlıdır.
As technology continues to advance, "Digital Storytelling" has emerged as a potent educational tool. A digital story can be described as the amalgamation of various multimedia tools, including text, images, audio, video, and music, aimed at conveying information on a specific topic. This study classifies digital storytelling tools by analyzing master's and doctoral dissertices, as well as articles that employ the digital storytelling method. To achieve this, we examined master's and doctoral theses, along with articles on digital stories from national and international journals, which are found in the national thesis center. These resources also provided insights into the digital storytelling software utilized. Upon examining eighty-one studies, we found that despite the wide array of digital storytelling tools available, teachers primarily opt for desktop programs. Digital storytelling appears to be utilized across all levels and disciplines of education, ranging from pre-school to university. This study also evaluated thirty-five digital storytelling tools mentioned in dissertations and articles, and those employed in education for digital storytelling purposes. While determining these software tools, the ones most frequently used in the related articles and theses were prioritized. This research aims to assist teachers in choosing appropriate digital storytelling tools by classifying them according to their usage and by identifying the features and application areas of these tools. The ability of teachers to utilize these software tools to create digital stories will hinge on their understanding of the features and intended uses of the software.
