Sanal Müze ve Artırılmış Gerçeklik Müze Uygulamalarının Öğrenme Başarısı Üzerindeki Etkisi: Meta-Sentez Çalışması


Varol Selçuk Z., Mercan G., Özer Keskin M.

Xth International Eurasian Educational Research Congress. TED Üniversitesi, Ankara, Türkiye, 8 - 11 Haziran 2023, ss.1739

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Ankara
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.1739
  • Gazi Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Dijital vatandaşlar olarak adlandırılan 21. yy öğrenci özelliklerindeki değişim paralelinde öğrenme ortamlarında da değişimleri getirmiştir. Bu

değişimle birlikte araştırmacılar, eğitimciler öğrenmeyi destekleyici teknolojileri eğitim ortamlarına entegre etmek için çeşitli yollar

denemektedirler (Coates, 2007). İnternet teknolojilerindeki hızlı ilerleme de bu değişime etki etmekte, 2 boyutlu olan e-öğrenme ortamlarından

üç boyutlu (3B) sanal öğrenme ortamlarına geçiş hız kazanmaktadır. Her gün bir yenisi eklenen sanal uygulamalara teknolojilere örnek

verebileceğimiz 3B sanal dünyalar, geleneksel ve uzaktan eğitim ortamlarına yönelik çeşitli fırsatlar sunmaktadır. Geniş bantlı iletişim, ses,

görüntü ve kablosuz bağlantı teknolojilerindeki gelişmelerle birlikte, çoklu medyanın her zaman her yerde olabilmesi, 3B sanal dünyaları daha

da uygulanabilir ve kullanılabilir kılmaktadır (Dalgarno & Lee, 2010; Dickey, 2005; Warburton, 2009).

Yeni öğretme‐öğrenme yaklaşımları ve teknolojideki ilerlemeler göz ününde bulundurulduğunda, öğrencilere sunulan bilginin öğrenci

tarafından içselleştirilebilmesi için o öğrenciye özgü olması; bunu gerçekleştirmek için de öğrenilen bilgilerin dış dünya ile ilişkilendirilmesi

gerektiği görülmektedir (Özden, 2003). Bir başka deyişle eğitim, okul sınırlarının dışına çıkarak daha anlamlı hale gelebilir. Alışveriş merkezleri,

marketler, sahil, orman, park, sirk, lunapark, tiyatro, sinema, ibadet merkezleri ve benzeri açık ve kapalı her mekan okul dışı öğrenme ortamı

kapsamında değerlendirilebilir. Kültür, sanat, tarih, spor, doğal yaşam gibi farklı alanlarda bilgi toplayan ve sergileyen müzeler de zengin

öğrenme ortamları sunan okul dışı mekânlardandır. Müze gezileri, okul dışında gerçekleştirilebilecek en güzel etkinliklerden birisi olmakla

birlikte bürokratik, ekonomik ve ulaşım sorunlarından dolayı bu gezileri gerçekleştirmek her zaman mümkün olmamaktadır (Karataş, Yılmaz,

Kapanoğlu ve Meriçelli, 2016). Ancak zaman ve mekândan bağımsız olan sanal müzeler, bu sorunun çözümünde bir alternatif

yaratabilmektedir. Bilgi toplumunun ortaya çıkışı ile birlikte sanal dünya daha da önem kazanmaktadır. Sanal dünya, bilgiyi kullanıcının

parmaklarının ucuna getirerek gerekli verilere ulaşmasını sağlamaktadır. Sanal müzeler de teknolojinin yardımıyla dünyanın diğer ucundaki

eserleri görme fırsatı sunan mekânlardandır. Teknoloji ve eğitimin dönüşümü sonucu ortaya çıkan sanal müze düşüncesinde mekansal sınırları

olmayan, dünya çapında herkesin erişimine açık olan içerik ve bilgilerle donatılmış pek çok nesnenin bulunduğu bir ortam hayal edilmiştir. Bu

durumda sanal müze erişime açık, zaman ve mekandan bağımsız, çeşitli medya ortamlarından oluşan, mantıksal olarak ilişkili bir dijital nesne

koleksiyonu olarak tanımlanabilir (Schweibenz, 1998). Özer (2016) ise sanal müzeyi, gerçek müzenin görüntü aktarma teknikleri ve iletişim

teknolojileri yardımıyla internet ve bilgisayar ortamına aktarılmış biçimi olarak tanımlamaktadır. Sanal müzelerin internet erişimine açık olması

nedeniyle uluslararası bir etkileşim boyutu ve öğrenmeyi kolaylaştıran bir yapısı vardır. Sanal müzelerin eğitimdeki rolü ve sosyal katkısı,

bireylerin sosyal gruplarla olan iletişimlerini ve dışa dönük kültürel rollerini artırması olarak ifade edilebilir (Kampouropoulou, Fokiali, Efstathiou

ve Stefos, 2013). Gurian (2010), internet kullanımının müzeleri değiştirmesinin kaçınılmaz olduğunu ve değişimlerin yalnızca teknolojik değil,

ayrıca felsefi olduğunu belirtmektedir. Sanal müzelerin eğitimdeki işlevi genellikle kültür, sanat ve tarih bağlamında düşünülerek tarih, sosyal

bilgiler ve görsel sanatlar derslerinde sanal müzenin kullanımına ilişkin ulusal ve uluslararası araştırmalar yapılmıştır (Aladağ ve diğerleri,

2013; Antonaci ve Ott, 2014; Canlı, 2016). Bu bağlamdan yola çıkılarak araştırmanın amacı sanal müze ve artırılmış gerçeklik müze

uygulamalarının öğrenme başarısı üzerindeki etkisinin meta-sentez yapılarak incelenmesidir.