Chronicles of Precision Medical Researchers, cilt.6, sa.1, ss.12-19, 2025 (Hakemli Dergi)
Amaç: Egzersiz ve zayıflama diyeti ile yaşam tarzı değişiminin bireylerin fiziksel sağlığı, psikososyal refahı ve aile dinamikleri üzerindeki etkilerini incelemektir.
Gereç ve Yöntem: 12 hafta boyunca kişiselleştirilmiş beslenme ve egzersiz programı uygulayan, kronik hastalığı olmayan, iki evli çiftin vücut kompozisyonlarındaki değişimler ve psikososyal etkiler birlikte incelenmiştir. Aile dinamikleri yarı yapılandırılmış görüşmelerle değerlendirilmiş, karaciğer steatozu manyetik rezonans görüntüleme ile, yaşam kalitesi ise araştırmacılar tarafından geliştirilen bir form kullanılarak ölçülmüştür. Ayrıca, aile içi etkileşim ve destek mekanizmalarının sürece etkisi katılımcıların geri bildirimleri doğrultusunda analiz edilmiştir.
Bulgular: Vücut ağırlığında ve beden kütle indeksinde anlamlı azalmalar olduğu saptanmıştır (p<0,05). Ayrıca, merkezi yağlanma göstergesi olan bel/kalça oranında (p<0,05) istatistiksel olarak anlamlı bir iyileşme tespit edilmiştir. Biyokimyasal bulgular incelendiğinde, trigliserid (p>0,05) ve düşük yoğunluklu lipoprotein kolesterol (p>0,05) seviyelerinde azalma gözlenmiş olup, bu değişimler obezite yönetiminde kardiyovasküler sağlık açısından olumlu olarak değerlendirilmiştir. Alanin aminotransferaz ve gama-glutamil transferaz seviyelerindeki düşüşler, vücut ağırlığı kaybının karaciğer sağlığı üzerindeki etkisini göstermektedir. 25-hidroksi vitamin D seviyelerinde belirgin bir artış gözlenmiş, bu artışın bireylerin yürüme egzersizi ile güneşe maruz kalma süresindeki artışla ilişkilendirildiği düşünülmüştür. Katılımcılar, sürecin fiziksel sağlık, aile içi iletişim ve destek mekanizmaları üzerinde olumlu etkileri olduğunu ve eşler arasındaki motivasyon ve desteğin programın sürdürülebilirliğinde önemli bir rol oynadığını bildirmiştir.
Sonuç: Egzersiz ve diyet müdahaleleri, hem fiziksel hem de psikososyal sağlığı olumlu yönde etkileyerek aile dinamiklerini şekillendirmektedir. Çiftler arasındaki destek mekanizmalarının uzun vadeli sürdürülebilirliğini değerlendirmek için 6-12 aylık takiplerle daha geniş örneklem gruplarında rastgele kontrollü çalışmalar önerilmektedir.
Aim: To examine the effects of exercise and weight loss diet on physical health, psychosocial well-being, and family dynamics.
Material and Method: Changes in body composition and psychosocial effects were analyzed in two married couples without chronic diseases who followed a personalized diet and exercise program for 12 weeks. Family dynamics were assessed through semi-structured interviews, liver steatosis was evaluated using magnetic resonance imaging, and quality of life was measured using a researcher-developed form. Additionally, the impact of family interaction and support mechanisms on the process was analyzed based on participants’ feedback.
Results: Significant decreases in body weight (p<0.05) and body mass index (p<0.05) were found. In addition, there was a statistically significant improvement in the waist/hip ratio (p<0.05), which is an indicator of central adiposity. When biochemical findings were analyzed, decreases in triglyceride (p>0.05) and low-density lipoprotein cholesterol (p>0.05) levels were observed, and these changes were evaluated as positive in terms of cardiovascular health in obesity management. Decreases in alanine aminotransferase and gamma-glutamyl transferase levels indicate the effect of body weight loss on liver health. A significant increase in 25-hydroxy vitamin D levels was observed, which was thought to be associated with increased sun exposure through walking exercise. Reductions in parameters related to liver steatosis were noted but did not reach statistical significance. Participants reported that the process positively impacted physical health, family communication, and support mechanisms, with spousal motivation and support playing a key role in program sustainability.
Conclusion: Exercise and dietary interventions positively impact both physical and psychosocial health, shaping family dynamics in the process. To evaluate the long-term sustainability of couple support mechanisms, larger randomized controlled trials with 6–12 month follow-ups are recommended.