İnflamatuar bağırsak hastalığı olan bireylerde Ultrasonografik entezit sıklığı.


Creative Commons License

Batıbay S., Abiyev A., Koçak Ulucaköy R., Günendi Z., Karakan T., Göğüş F. N.

Uluslararası Katılımlı Türk Romatoloji Kongresi 8-12 Mart 2023, , Antalya, Türkiye, 8 - 12 Mart 2023, ss.153

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Antalya
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.153
  • Gazi Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Spondiloartropatilerin (SpA) ortak klinik özellikleri spondilit, periferik artrit, sakroiliit ve

entezittir. Ülseratif kolit (ÜK) veya Crohn hastalığına eşlik edebilen enteropatik artrit de SpA alt

gruplarından birisidir. İnflamatuar bağırsak hastalığı (İBH) olan hastalarda entezit sıklığı %7-50

arasında değişen oranlarda bildirilmiştir (1-5). Fizik muayenede anlaşılması zor olan bu durumun

tanısında Ultrasonografi (USG) önemli yer tutmakta ve subklinik entezit varlığını tespit

edebilmektedir (6). SpA’da, Psöriaziste, Behçet sendromunda subklinik entezit varlığı çeşitli

çalışmalarda gösterilirken, İBH’da subklinik olarak entezit varlığını değerlendiren çalışma sayısı

oldukça azdır. Bu çalışmada İBH olan bireylerde subklinik entezit varlığını USG ile değerlendirmeyi

amaçladık.

Yöntem: Kesitsel tek merkezli çalışmaya 1. Gruba gastroenteroloji polikliniğinde ÜK veya Crohn

hastalığı ile takipli hastalardan herhangi bir kas iskelet sistemi yakınması olmayan hastalar,

2.gruba romatoloji polikliniğinde takipli Behçet hastaları ve 3. Gruba sağlıklı kontroller dahil edildi.

Tüm katılımcıların demografik verileri kaydedildi. Entezit değerlendirme skoru olarak MASES

(Maastricht Ankylosing Spondylitis Enthesitis Score) ve SPARCC (Spondyloarthritis Research

Consortium of Canada) kullanıldı. USG entezit skoru ise GRAPPA (Group for Assessment of Psoriasis

and Psoriatic Arthritis) USG çalışma grubunun skor sistemi kullanılarak değerlendirildi.

Bulgular: 50 hasta (29 İBH, 21 Behçet) ve 28 sağlıklı kontrol analiz edildi. Hasta ve kontrol grupları

arasında yaş ve beden kitle indeksi dağılımı benzerdi. USG entezit skorunda üç grupta farklılık

tespit edilmezken (p:0.47), MASES ve SPARCC skorları Behçet grubunda kontrollere göre anlamlı

olarak yüksek saptandı (sırasıyla p:0.016 ve p:0.005).

Sonuç: Literatürde İBH olan hastalarda USG kanıtlı entezitin sağlıklı kontrollere göre daha sık

olduğu belirtilse de, bizim çalışmamızda bu oran benzerdi. Çeşitli USG entezit skorlama

sistemlerinde değerlendirme yöntemleri ve lokalizasyonları birbirinden farklı olup standart bir

değerlendirme yöntemi bulunmamaktadır. Farklı yöntemlerin kullanılması çalışmalar arasında

değişen sonuçlara sebep olabilir.