Adeziv Sistemlerin Farklı Modlarda Kullanımının Materyallerin Mikro-Makaslama Bağlanma Dayanımlarının Değerlendirilmesi


Dağdelen Ahısha C., Nezir M., Üçtaşlı M. B., Özcan S.

Türk Diş Hekimleri Birliği 28. Uluslararası Dişhekimliği Kongresi, Diyarbakır, Turkey, 18 - 21 September 2025, pp.1-2, (Summary Text)

  • Publication Type: Conference Paper / Summary Text
  • City: Diyarbakır
  • Country: Turkey
  • Page Numbers: pp.1-2
  • Gazi University Affiliated: Yes

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, self-etch ve etch and rinse modda kullanılan dört farklı universal adeziv sistem ile iki farklı diş eti rengindeki kompozit rezin, iki farklı nano hibrit kompozit rezin restoratif materyalin dentine mikro-makaslama bağlanma dayanımlarının değerlendirilmesi ve bu sayede test edilen restoratif materyaller ile restorasyonlarda ideal adeziv ajan modunun ve ideal özelliklere sahip kompozit rezinin açıklanarak restorasyonun klinik başarısının artırılması hedeflenmektedir.

Yöntem: Çalışmada 80 adet sağlam insan keser dişi kullanıldı. Dişler bukkal yüzeyi üstte olacak şekilde polivinilklorür silindir ile çevrili pembe soğuk akril içine yerleştirildi ve dişlerin yüzeyleri 30 saniye süre ile standardize smear tabakası oluşturmak için 600 grid’lik zımpara kağıtları kullanılarak zımparalandı. Test edilecek dişler rastgele 8 gruba (n:10) ayrıldı. G2 Bond-A'chord (GC Corp., Tokyo, Japan), G-premio Bond-Gradia Plus (GC Corp., Tokyo, Japan), Clearfil S3 Bond Universal- Clearfil Majesty ES-2 (Kuraray Noritake Dental, Japan), Futurabond U-Amaris Gingiva (VOCO, Cuxhaven, Niedersachsen, Germany) hem etch-and-rinse hem self-etch modda test edildi. Örneklerin hazırlanmasında kompozit rezin restoratif materyalin yerleştirilmesi için 0,8 mm iç çapında ve 1mm yüksekliğinde şeffaf tüp kullanıldı. Örnekler 37℃’de etüvde 24 saat distile su içerisinde bekletildikten sonra mikro-makaslama bağlanma dayanımı testi universal test cihazı kullanılarak 1mm/dk hızda gerçekleştirildi.

Bulgular: İstatistiksel analizler için varyans analizi (ANOVA) ve Tukey post-hoc testi kullanıldı. Materyaller ve uygulama teknikleri arasında mikro-makaslama bağlanma dayanımı ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardı (p:0.001; p<0.05). G2Bond Achord grubunun mikro-makaslama bağlanma dayanımı, S3-Clearfil (p:0.001) ve Futura Bond-Amaris Gingiva (p:0.005) gruplarından anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur(p<0.05).

Sonuç: Bu çalışma sonuçlarına göre, dentine adeziv sistemlerin mikro-makaslama bağlanma dayanımları karşılaştırıldığında self-etch modun etch-and-rinse moddan daha yüksek bağlanma dayanımı değerleri gösterdiği tespit edildi.