Açık Kapanışın Farklı Yöntemlerle Tedavi Etkilerinin Değerlendirilmesi


Creative Commons License

Dinçer M., İşcan H. N., Taner R. L., Darendeliler H. N.

in: Erken Dönem Ortodontik Tedaviler ve Etkileri, Prof. Dr. Lale Taner, Editor, Türkiye Klinikleri Yayınevi, Ankara, pp.47-54, 2020

  • Publication Type: Book Chapter / Chapter Vocational Book
  • Publication Date: 2020
  • Publisher: Türkiye Klinikleri Yayınevi
  • City: Ankara
  • Page Numbers: pp.47-54
  • Editors: Prof. Dr. Lale Taner, Editor
  • Gazi University Affiliated: Yes

Abstract

The aim of this retrospective study was to evaluate and compare the treatment and posttreatment

changes and postretention stability after vertical chin-cap or posterior bite-block therapy in

skeletal open-bite cases. The study groups included 22 skeletal open-bite cases with Angle Class I or

Class II division 1 malocclusions. Group 1 was the vertical chin-cap treatment group (9 patients) and

Group 2 was the posterior bite-block treatment group (13 patients). The mean treatment time was 9

months and 7 months respectively. The retention period, where the appliances were used only at nighttime,

was 9 months and 6 months respectively and the follow-up period was 6 months after retention.

Prevention of the posterior rotation of the mandible, a pronounced and stable increase in the mandibular

length, and desirable influence on the posterior dentoalveolar structures were the remarkable results

of the bite-block therapy. Significant decrease in the gonial angle and anterior rotation of the mandible

were the distinguishing and stable effects of vertical chin-cap therapy in medium-term. Vertical chin-cap

and posterior bite-blocks, both being effective in the treatment of skeletal open-bite, showed some apparent

differences in the treatment outcomes. Thus, the preferance of the appliance should be made according

to a detailed analysis of the craniofacial structure and the needs of the individual patient.

Bu retrospektif çalışmanın amacı, dikey çenelik veya arka ısırma bloğu ile tedavi edilen iskeletsel

açık kapanış vakalarında tedavi ve pekiştirme sonrası değişikliklerin değerlendirilmesidir. Çalışmaya

Angle Sınıf I veya Sınıf II bölüm 1, iskeletsel açık kapanışa sahip toplam 22 birey seçilmiştir. Grup1 9

birey vertikal çenelik, Grup2 13birey, arka ısırma bloğu ile tedavi edilmiştir. Ortalama tedavi süresi sırasıyla

9 ay ve 7 ay’dır. Apareylerin sadece gece kullanıldığı pekiştirme dönemi ise sırasıyla 9 ay ve 6

ay, pekiştirme sonrası takip dönemi ise 6 ay olmuştur. Ölçümlerden SNA, ANS-Xi/Xi-Pg, Co-Pg, Ar-

GoMe, NGoMe, SN/GoAr, UMC┴ANS-PNS ve LMC┴ANS-PNS Grup x Zaman interaksiyonunda istatistiksel

olarak önemli bulunmuştur. Arka ısırma bloğu ile mandibulada posterior rotasyonun

engellenmesi, mandibuler uzunlukta önemli düzeyde ve artış ve posterior dentoalveoler yapılarda istenen

olumlu etkiler elde edilmiştir. Dikey çenelik ile gonial açıda önemli azalma ve mandibulada anterior

rotasyon gözlenmiş ve izlenen dönemde stabil kalmıştır. İskeletsel açık kapanış tedavisinde etkili

olduğu bilinen arka ısırma bloğu ve dikey çenelik ile çarpıcı ve farklı bulgular elde edilmiştir. Aparey

seçimi kraniyofasiyal yapının detaylı incelemesi yapılarak ve bireyin ihtiyaçları göz önüne alınarak yapılmalıdır.