Üniversite Öğrencilerinin Çevrimiçi Öğrenme Tutumlarının Çevrimiçi Öğrenmeye Hazırlık Düzeylerine Etkisi


Creative Commons License

Hergüner G., Son S. B., Hergüner Son S., Dönmez A.

TURKISH ONLINE JOURNAL OF EDUCATIONAL TECHNOLOGY, cilt.19, sa.4, ss.102-110, 2020 (Hakemli Dergi)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 19 Sayı: 4
  • Basım Tarihi: 2020
  • Dergi Adı: TURKISH ONLINE JOURNAL OF EDUCATIONAL TECHNOLOGY
  • Derginin Tarandığı İndeksler: ERIC (Education Resources Information Center), MLA - Modern Language Association Database, Psycinfo
  • Sayfa Sayıları: ss.102-110
  • Gazi Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin çevrimiçi öğrenme tutumlarının çevrimiçi öğrenmeye hazırlık düzeyleri üzerindeki etkisini belirlemektir. Çalışma, ilişkisel tarama modeli ile tasarlanmıştır. Araştırma grubu, farklı devlet üniversitelerinden (Hukuk Fakültesi ve İngilizce Öğretimi ile Beden Eğitimi ve Spor bölümlerinden) olasılıksız örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme yöntemi ile seçilen 306 üniversite öğrencisinden oluşmuştur. Araştırma verileri, Usta, Uysal ve Okur (2016) tarafından geliştirilen “Çevrimiçi Öğrenme Tutumu Ölçeği”, Hung, Chou, Chen ve Own (2010) tarafından geliştirilen ve Yurdugül ve Alsancak-Sarıkaya (2013) tarafından Türkçeye uyarlanan “Çevrimiçi Öğrenmeye Hazırlık Ölçeği” ve araştırmacılar tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” aracılığıyla toplanmıştır. Veriler, betimsel istatistikler, Pearson korelasyon ve regresyon tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmanın bulguları incelendiğinde, öğrencilerin çevrimiçi öğrenme tutumları ile çevrimiçi öğrenme hazırlıkları arasında orta derecede anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğu tespit edilmiştir (p<.05). Ayrıca, çevrimiçi öğrenme tutumu, çevrimiçi öğrenme hazırlığı üzerinde anlamlı bir etkiye sahiptir (p<.05). Buna ek olarak, öğrencilerin çevrimiçi öğrenme tutumları ve hazırlıkları, okudukları fakülte/bölüm açısından istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılık göstermediği tespit edilmiştir (p>.05). Bu çalışma, öğrenenlerin çevrimiçi öğrenme tutumlarının çevrimiçi öğrenme hazırlıkları üzerinde olumlu bir etkisi olduğunu ortaya koymuştur. Sonuç olarak, öğrenene iyi bir çevrimiçi öğrenme deneyimi sunmak için, olumlu bir çevrimiçi öğrenme tutumu oluşturarak çevrimiçi öğrenme hazırlığı için bir temel oluşturmak gerekmektedir.



The aim of this study is to determine the effect of online learning attitudes of university students on their online learning readiness. The study was designed with relational screening model. The research group was formed of 306 university students who are selected with the appropriate sampling method from the non-probabilistic sampling methods from (Law Faculty and the departments of English Language Teaching and Physical and Sports) at different state universities. Data of the research were collected through “Online Learning Attitude Scale” developed by Usta, Uysal and Okur (2016), “Online Learning Readiness Scale” developed by Hung, Chou, Chen and Own (2010) and adapted into Turkish by Yurdugül and Alsancak-Sarıkaya (2013) and “Personal Information Form” developed by the researchers. Data were analyzed by using descriptive statistics, Pearson correlation and regression technique. Looking into the findings of the study, a moderately significant and positive relation was ascertained between the online learning attitudes of students and their online learning readiness (p<.05). Besides, online learning attitude has a meaningful effect on online learning readiness (p<.05). In addition, it was determined that online learning attitudes and readiness of students did not differ in a statistically significant manner by faculty/department studied (p>.05). This study revealed that online learning attitude of learners has a positive effect on their online learning readiness. As a result, to provide the learner with a decent online learning, it is a need to form basis for online learning readiness by creating a positive online learning attitude.