Amaç: Bu çalışmada, ilk kez ST elevasyonlu miyokard enfarktüsü (STEMI) geçiren hastalarda koroner dominans (KD) tipinin sol ventrikül sistolik fonksiyonları üzerine etkisi ve uzun dönem mortalite ile ilişkisi değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ilk STEMI geçiren toplam 471 hasta dahil edildi. Hastalar koroner dominans tipine göre sağ dominant ve sol dominant olarak iki gruba ayrıldı. Sol ventrikül sistolik fonksiyonlarının değerlendirilmesinde sol ventrikül duvar hareket skor indeksi (WMSI) ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (LVEF) kullanıldı. Uzun dönem mortalite ile koroner dominans arasındaki ilişki COX regresyon analizi ile araştırıldı. Bulgular: Bulgular: Hastaların 41’inde (%8,7) sol dominant sirkülasyon mevcuttu. Sol dominant grupta WMSI değeri sağ dominant gruba göre anlamlı şekilde daha yüksekti (1,74±0,38 vs. 1,56±0,35, p=0,002). LVEF <%40 olan hasta oranı da sol dominant grupta belirgin şekilde daha fazlaydı (%39 vs. %15.8, p<0,001). Ayrıca, bu grupta pik kreatin kinaz (CK) ve CK-miyokardiyal bant seviyeleri anlamlı olarak daha yüksekti. Ancak, uzun dönem mortalite oranları iki grup arasında anlamlı fark göstermedi (%40,1 vs. %30,7, p=0,201). COX regresyon analizinde, koroner dominansın uzun dönem mortalite ile ilişkili olmadığı gösterildi. Sonuç: Sol dominant koroner sirkülasyona sahip hastalarda STEMI sonrası sol ventrikül sistolik fonksiyonları daha belirgin bozulmuştur. Ancak, uzun dönem mortalite açısından sağ ve sol dominant gruplar arasında anlamlı fark bulunmamıştır.
Objective: To evaluate the effect of coronary dominance (CD) on the left ventricular systolic function in patients with first ST-elevational myocardial infarction (STEMI), and to evaluate the relationship between CD and long-term mortality. Methods: We included 471 patients with first STEMI. The patients were categorized as right-dominant and left-dominant according to their CD pattern. The left ventricular Wall Motion Score Index (WMSI) and left ventricular ejection fraction (LVEF) were used to evaluate the extent of left ventricular systolic dysfunction. The COX regression regression analysis was used to assess the relationship between CD and long-term mortality. Results: Left CD was present in 41 (8.7%) of the 471 patients. WMSI was significantly higher in the left dominant group than in the right dominant group (1.74±0.38 vs. 1.56±0.35, p=0.002). The frequency of LVEF <40% was significantly higher in patients with the left CD group than in the right CD group (39% vs. 15.8%, p<0.001). The patients with left CD had higher peak creatine kinase (CK) and CK-myocardial band levels (3269±2988 U/L vs. 2355±1511 U/L, p=0.007; 390±303 U/L vs. 241±172 U/L, p<0.001, respectively). Nevertheless, mortality was similar between the left and right dominance groups [13 (40.1%) vs. 85 (30.7%), p=0.201]. In COX regression analysis, CD was not related to long-term mortality. Conclusion: Patients with left dominance had significantly lower left ventricular systolic function early after STEMI. However, long-term mortality was similar in patients with left and right dominant circulation.
