Amaç: Bu kesitsel çalışmanın amacı, pediatrik onkoloji hastaları ve annelerinde anksiyete, depresyon ve travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) yaygınlığını sağlıklı kontrollerle (SK) karşılaştırmalı olarak araştırmaktır. Yöntemler: Aktif tedavi gören ve remisyondaki 8-18 yaş arası tüm hastalar (n=61) ve anneleri (n=61) çalışma grubu olarak alınmıştır. İki farklı karşılaştırma grubu oluşturulmuştur. İlk karşılaştırma grubu, sağlıklı kontrol grubu ve anneleridir. TSSB karşılaştırması için ikinci kontrol grubu ise, hastalık dışında travması olan çocuklar ve annelerinden (n=30) oluşturulmuştur. Anketler çocuklara ve annelere klinisyen eşliğinde ayrı ayrı uygulanmıştır. Bulgular: Depresyon, anksiyete ve TSSB açısından aktif tedavi gören ve remisyonda izlenen hastalar arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. (p=0,35, p=0,56, p=0,20). Hasta grubunun çocukları, sağlıklı kontrol grubu çocuklarına göre anlamlı derecede daha depresif ve kaygılı bulunmuştur (p=0,001, p=0,005). Aktif tedavi gören hastaların anneleri sağlıklı kontrol grubu annelerine göre daha kaygılıdır (p=0,004) ancak depresyon açısından fark saptanmamıştır (p=0,09). Hasta grubunun anneleri sağlıklı kontrol grubunun annelerine göre daha kaygılı ve depresif bulunmuştur (p≤0,001). Aktif tedavi gören ve remisyonda izlenen çocuklar ve anneleri travma geçiren ikinci kontrol grubuna göre daha fazla TSSB belirtisi göstermiştir (p<0.05). Sonuç: Bu bulgular, pediatrik kanserin hem çocuklarda hem de annelerde önemli bir stres faktörü olduğuna işaret etmektedir. Psikososyal destek tıbbi tedavi ile eş zamanlı uygulanmalıdır.
Objective: This prospective study aims to investigate the prevalence of anxiety, depression, and post-traumatic stress disorder (PTSD) in pediatric oncology patients and their mothers. Methods: All patients (n=61) aged 8-18 years who were actively treated patients (ATP) and patients in remission (ReP) and their mothers (n=61) were recruited as the study group. The first control group for anxiety and depression consisted of healthy mothers and children (n=60). In contrast, the second control group for PTSD consisted of mothers and children who had experienced non-disease trauma, such as divorce, death of a parent, and loss of income (n=30). The questionnaires were administered to the children and mothers. Results: There was no significant difference between ATP and ReP in depression, anxiety, or PTSD (p=0.35, p=0.56, p=0.20). The children of the patient group were significantly more depressed and anxious than the healthy controls (HCs) (p=0.001, p=0.005). ATP mothers were more anxious than ReP mothers (p=0.004), but there was no difference in depression and burnout between the two groups (p=0.09, p=0.526). Mothers in the patient group were more anxious and depressed than mothers in the HC (p<0.001). The patient group and their mothers showed more PTSD symptoms compared to the HCs with trauma (p<0.05). Conclusion: Pediatric cancer is a significant stressor for both children and mothers. A combination of medical treatment with psychosocial support is imperative.
