19. Uluslararası Katılımlı Fizyoterapide Gelişmeler Kongresi, Ankara, Türkiye, 9 - 11 Nisan 2025, cilt.3, sa.2, ss.137-138, (Özet Bildiri)
Amaç:
Radial sinir felci, özellikle humerus cisim kırıkları sonrası ortaya çıkabilen
yaygın bir komplikasyon olup, el ve üst ekstremite fonksiyonlarını ciddi
şekilde etkileyebilir. Kronik sinir yaralanmalarında, spontan iyileşme olmadığı
durumlarda tendon transferleri el fonksiyonlarının geri kazanılmasında etkili
bir rekonstrüksiyon seçeneği sunar. Bu çalışmanın amacı, humerus kırığı sonrası
gelişen kronik radial sinir felci nedeniyle uygulanan üçlü tendon transferinin
fonksiyonel sonuçlarını değerlendirmektir.
Olgu Sunumu:
61 yaşında kadın hasta, Kasım 2022’de ayakta düşme sonrası sağ humerus cisim
kırığı geçirdi. Dış merkezde intramedüller çivi (IMN) ile cerrahi tedavi
uygulandı. Postoperatif süreçte hastanın el bileği ve parmak ekstansiyon kaybı
devam etti ancak sinir iyileşmesi yönünden takip edilmedi. Hasta, 6 Şubat
2024’te kliniğimize başvurduğunda belirgin radial sinir fonksiyon kaybı tespit
edildi. 1 Mart 2024’te yapılan elektromiyografi (EMG), radial sinirin triseps
kasından itibaren tam denervasyon gösterdiğini ortaya koydu. Ardından hastaya
IMN çıkarılıp çift plak ile revizyon cerrahisi yapıldı ve fraktür
konsolidasyonu sağlandı. Devam eden radial sinir disfonksiyonu nedeniyle
hastaya, 20 Eylül 2024’te üçlü tendon transferi uygulandı. Fleksor carpi radialis
(FCR), ekstansor digitorum communis (EDC)’e; palmaris longus (PL), ekstansor
pollicis longus (EPL)’a ve pronator teres (PT), ekstansor carpi radialis brevis
(ECRB)’e transfer edildi.
Hasta, cerrahi
sonrası akut dönemde erken el rehabilitasyon programına dahil edildi. İlk 4
hafta boyunca el bileği ve parmakları destekleyen volar bloklu statik splint
kullanıldı. Haftada iki gün düzenli fizik tedavi uygulanarak tendon kayıplarını
en aza indirmek ve kas aktivasyonunu artırmak amaçlandı. Tedavi sürecinde,
aktif ve pasif hareket egzersizleri, kas kuvvetlendirme çalışmaları ve
fonksiyonel el kullanımı destekleyen aktiviteler ile multidisipliner bir
rehabilitasyon yaklaşımı benimsendi.
Bulgular:
Ameliyat sonrası 5. haftada hastanın el bileğinde 45° aktif ekstansiyon elde
edildi. Başparmak ekstansiyonu tamdı ve oppozisyon Kapandji skoruna göre 5 puan
olarak değerlendirildi. Parmaklarda interfalangeal eklemlerde tam ekstansiyon
ve tatmin edici fleksiyon sağlandı. Hasta günlük yaşam aktivitelerinde bağımsız
hale gelirken, rehabilitasyon sürecine düzenli devam etmesi sayesinde
fonksiyonel kazanımları daha da arttı.
Sonuç:
Üçlü tendon transferi, kronik radial sinir felci gelişen bu olguda, el bileği
ve parmak ekstansiyonunun etkin bir şekilde geri kazanılmasını sağlamıştır.
Cerrahi sonrası erken başlanan ve düzenli uygulanan rehabilitasyon programı,
optimal hareket paternlerinin geliştirilmesini ve fonksiyonel bağımsızlığın
kazanılmasını desteklemiştir. Bu durum, tendon transferlerinin sadece cerrahi
başarısının değil, aynı zamanda rehabilitasyonun da kritik bir rol oynadığını
göstermektedir.