İksad Yayınevi, Ankara, 2020
Köklü bir geçmişe sahip olan eyvan, özellikle dini
yapıların mekân organizasyonunda önemli rol
oynamıştır. Eyvanın kullanım alanı dini yapılarla
sınırlı kalmamış hamam, medrese, han, saray ve
benzeri pek çok yapıda da yer almıştır. Zaman içinde
geniş anlamlar üstlenen bu yapı elemanı farklı mimari
birimlerde farklı amaçlarla kullanılmıştır. Yaşamın
önemli bir kısmının geçtiği mekânların başında gelen
konutun, sosyal yaşam organizasyonunda eyvan
önemli bir role sahiptir. Kendinden önceki mimari
birimlerin bir sentezi olan eyvanın, günümüzde
Güneydoğu Anadolu bölgesinin geleneksel konut
planında etkin kullanımı görülmektedir. Eyvanın
konut içerisindeki kullanımı üstlendiği fonksiyona
göre farklılık gösterebilmektedir. Örneğin eyvan,
odalar arası geçişi sağlayan bir yarı açık mekân
olabileceği gibi yaz aylarında serinlemek amacıyla oturulan dinlenme mekânlarına da dönüşebilmektedir.
Bu çalışma kapsamında eyvanın geçmişten günümüze
kadar geçirdiği süreç özetlenmekte, Diyarbakır,
Mardin ve Şanlıurfa gibi eyvanlı konut dokusunun
yoğun olduğu kentlerde, eyvan biriminde bulunan
farklılıklar ve benzerlikler incelenerek literatüre katkı
sağlamak amaçlanmaktadır. İklim, coğrafya, sosyal ve
ekonomik yapı gibi pek çok faktörle şekillenen mekân
organizasyonunda, eyvanın önemini ortaya koymak
çalışmanın esas hedeflerinden biridir.