2. Uluslararası Gazi Sağlık Bilimleri Kongresi, Ankara, Türkiye, 15 - 17 Aralık 2022, ss.231
Giriş-Amaç: Bu araştırmada hemşirelik bölümü öğrencilerinin liderlik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri
ve bu iki kavram arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç-Yöntem: Bu araştırmanın deseni tanımlayıcı-ilişki arayıcıdır. Araştırma bir devlet üniversitesinin hemşirelik
bölümünde öğrenim gören, araştırmaya katılmaya gönüllü ve araştırmanın yapıldığı dönemde aktif ders kaydı
yaptırmış 314 öğrenciyle tamamlanmıştır. Veriler “Öğrenci Bilgi Formu”, “Revize Edilmiş Öz Liderlik Ölçeği” ve
“Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmanın verileri online olarak Mayıs 2022-
Temmuz 2022 toplanmıştır.
Bulgular: Öğrencilerin %58.0’i 21-23 yaş grubunda, %86.6’si kadın ve %31.5’i 4. sınıfta öğrenim görmektedir.
Öğrencilerin %67.8’i anadolu lisesinden mezun, %99.0’u bekâr ve %93.9’unun herhangi bir işte çalışmadığı
belirlenmiştir. Öğrencilerin annelerinin en çok ilkokul (%48.4); babaların ise lise ve ilkokul mezunu olduğu
saptanmıştır. Öğrencilerin yaş, cinsiyet, okuduğu sınıf, mezun olduğu lise, medeni durum, çalışma durumları,
anne/baba eğitim durumlarına göre liderlik ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri puanları bakımından anlamlı bir
farklılık bulunamamıştır (p>.05). Kendilerini lider olarak tanımlayan öğrencilerin tanımlamayanlara göre liderlik
düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur (p<.001). Öğrencilerin
liderlik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri arasında orta derecede anlamlı pozitif yönlü bir ilişki olduğu
belirlenmiştir (p<.001).
Sonuç: Sonuç olarak, öğrencilerin bazı sosyo-demografik özelliklerinden bağımsız şekilde kendini lider olarak
tanımlamalarının hem liderlik düzeyini hem de yaşam boyu öğrenme eğilimlerini arttırdığı belirlenmiştir. Ayrıca,
öğrencilerin liderlik özelliklerinin geliştirilmesinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin de gelişmesine katkıda
bulunacağı belirlenmiştir.