Akademik Veri Yönetim Sistemi
9. Ulusal Çocuk Romatoloji Kongresi, Antalya, Türkiye, 16 - 19 Nisan 2025, ss.153-154, (Tam Metin Bildiri)
Amaç-Giriş: Kronik non-bakteriyel osteomiyelit (KNO), enfeksiyöz olmayan
otoinflamatuvar bir kemik hastalığıdır. Günümüze kadar literatürde birkaç yüz vaka
bildirilmiştir. Ancak, hastalığın tam prevalansı ve insidansı bilinmemektedir. İlk KNO
raporları genellikle İskandinavya ve Orta Avrupa’dan gelmişken, hastalık dünya genelinde
farklı etnik grupları ve ırkları etkileyen bir dağılım göstermektedir. KNO hastalığının klinik
sunumunda ırksal farklılıkların etkisini araştırmak amacıyla, Türkiye ve Hindistan’daki
KNO hastalarının demografik özellikleri, laboratuvar bulguları, görüntüleme sonuçları ve
tedavi süreçleri incelenmiştir.
Yöntem: 2008-2024 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi ve Bharati
Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Romatoloji Bilim Dalları’nda KNO tanısıyla izlenen
pediatrik hastaların demografik, klinik, laboratuvar ve tedavi özellikleri geriye dönük
olarak medikal dosyalarından incelendi.
Bulgular-Sonuçlar: Hastaların %65’i Türkiye’den (n=13), %35’i Hindistan’dandı (n=7). 20
KNO hastasinin 11'i kız idi. Türkiye’deki hastalarda kız cinsiyet oranı %38,5 iken,
Hindistan’da bu oran %85,7 idi (p=0,145). KNO semptom başlangıç yaşı 9,7 yıl idi. Bir
hastanın aile öyküsünde romatoid artrit vardı. Hastalarda en sık uzun kemik (%85;
sırasıyla femur, tibia, humerus) ve pelvik kemik (%55) tutulumu vardı. 8 hastada (%40)
sakroiliit vardı. Vertebra tutulumu Türkiye’deki hastalarda %46,2 oranında mevcutken,
Hindistan’daki hastalarda yoktu (p=0,032), beyaz küre sayısı ise Hindistan’daki
hastalarda anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,003). Hastalarin %90'ı non-steroid
antiinflamatuvar ilaç (NSAID), %50’si methotrexate (MTX) aldı. Salazoprin, pamidronat
ve kortikosteroid tedavisi alma oranları her bir ilaç için %20 olarak saptandı. 7 hasta
anti-TNF tedavisi aldı, bunların hepsi Türkiye’dendi. Hindistan’daki hastaların 3’ü sadece
NSAID, 1 hasta NSAID ve MTX, 1 hasta NSAID ve pamidronat almıştı, 2 hasta tedavi
almamıştı. Bu tedavi almayanların birinde bilateral femur tutulumu vardı, diğerinin ayak
tutulumu vardı. Tedavide NSAID ve biyolojik ilaç kullanımı anlamlı olarak Türkiye’de daha
fazlaydı (sırasıyla p=0,042 ve 0,016)
Tartışma: İki ülkenin KNO hastaları arasında cinsiyet oranı, tutulum yeri, laboratuvar
bulguları ve tedavi seçimleri arasında anlamlı farklar mevcuttu. Hindistan’da biyolojik
ilaca erişim güçlüğünün tedavi seçimindeki farkta etken olabileceği düşünüldü.