Sürdürülebilirliğin sağlanması için yenilenebilir kaynak kullanımı, atık malzemelerin hammadde olarak değerlendirilmesi, atıkların biyo-çözünürlüğünün yüksek olması gibi faktörler büyük önem arz etmektedir. Doğal lifler, yenilenebilir kaynak olarak kompozit malzeme geliştirmede kullanılabilmekte; yıllık bazda yenilenebilen tarımsal atıkların kompozit malzemelerde hammadde olarak kullanılması ise aynı zamanda atık malzemelerin malzeme döngüsüne dahil edilmesi anlamına gelmektedir. Hammadde olarak ele alındığında mantar da yenilenebilir bir kaynak olmakta; enzimleriyle bulunduğu ortamdaki doğal lifler arasında yapıştırıcı görevi gören miselyum, malzeme üretiminde kullanılabilmektedir. Mantarın ve doğal liflerin kullanıldığı kompozit malzemeler tamamen organik olan yapıları sayesinde ürün yaşam döngülerini tamamladıktan sonra doğada tamamen bozunabilmektedir. Bu çalışma kapsamında, biyolojik etkinliği yüksek olan ve hızlı lif oluşturabilen mantar türlerinden biri olan Pleurotus ostreatus türüne ait miselyumun bağlayıcı; tarımsal atık olan buğday sapının ise substrat olarak kullanıldığı ve üretimi organik bir büyüme süreci şeklinde gerçekleşen bir kompozit malzeme geliştirilmiştir. Geliştirilen malzeme alev kaynağına 10, 30 ve 60 saniye maruz bırakıldığında kararma olduğu; 67. saniyede ise tutuşmanın başladığı gözlenmiştir. 24 saat suya daldırma sonucunda su alma değerinin %257 ve suda kalınlığa şişme değerinin %2.55-3.63 arasında olduğu tespit edilmiştir.