Türkiye Klinikleri Yayınevi, Ankara, 2018
Yoğun bakım ünitelerinde görülen invaziv mantar enfeksiyonları giderek artan sıklıkta karşımıza çıkmaktadır. Tanı ve tedavilerindeki zorluklar nedeniyle mortalitesi yüksek enfeksiyonlara
neden olmaktadırlar. Son yıllarda invaziv mantar enfeksiyonlarının epidemiyolojisinde bazı değişiklikler olmuştur. Candida türleri YBÜ’lerde hala en sık İFİ etkeni olmakla birlikte nonalbicans
Candida türlerine kayma olması ve özellikle C. glabrata içerdiği intrinsik ve kazanılmış direnç nedeniyle önem kazanmaktadır. Trichosporon ve diğer mayaların sıklığı da artmaktadır. Son dekatta
YBÜ’de gelişen invazif küf enfeksiyonları, özellikle Aspergillus olguları yeni bir sorun olarak karşımıza çıkmıştır. Vorikonazol kullanımının yaygınlaşması ile Zigomikoz olguları da giderek artmaktadır. Merkezlerin lokal epidemiyoloji ve antifungal direnç durumlarını bilmeleri, hastaların
klinik ve laboratuvar bulgularının yakın takibi, risk bazlı skorlama sistemlerinin kullanımı, ve tedavinin erkenden başlanması YBÜ’de gelişen invaziv mantar enfeksiyonlarının yönetimi açısından
önemli faktörlerdir.