Akademik Veri Yönetim Sistemi
Türk Otorinolarengoloji ve Baş Boyun Cerrahisi XXVIII.Ulusal Kongresi, Antalya, Türkiye, 16 - 20 Mayıs 2005, ss.31
Artikülasyon bozukluğu konuşma seslerinin kullanılan dilin fonolojik yapısına uygun olarak çıkartılamaması sonucu başta çocukluk çağı olmak üzere, her yaşta karşılaşılabilen bir fonolojik problemdir. Bu çalışmanın amacı okul çağı çocuklarında görülen artikülasyon bozukluğu sıklığını ortaya koyarak istatistiksel veri elde etmektir. Materyal - Metod: Çalışmaya soysa-ekonomik durumu farklı olan bölgelerden seçilmiş ilköğretim okullarında öğrenim gören 7-12 yaşlarında 6167 çocuk dahil edilmiştir. Bu çocuklar incelenen bütün fonemlerin başta ortada sonda olması ve sesli - sessiz harf sonrası kullanım dengesi dikkate alınarak oluşturulmuş resimli kartlar ile artikülasyon yönünden değerlendirilmiş, artikülasyon bozukluğunun yaş ve sosyo-ekonomik yönden ilişkisi incelenmiştir. Sonuç: Değerlendirilen 6167 çocuğun 1471’inde (%23.8) artikülasyon bozukluğu tespit edilmiştir. fonemlere göre dağılımı incelendiğinde toplam 2325 yanlış söylenen fonem arasında ''S'' fonemi 642 yanlış ile (%27.61) en çok hatalı söylenen fonem olmuştur. S fonemini hatalı kullanım yönünden sırasıyla Z,R,Ş,C,Ç,J,T,K,L fonemleri izlemiştir. Artikülasyon bozukluğu görülen çocukların 828’nin (% 56.29) 7-8, 508’nin (%34.53) 9-10, 135’nin (%9.18) 11-12 yaş aralığında olduğu bulunmuştur. Yorum: Sonuçlar ilkokul döneminde artikülasyon bozukluklarının önemli oranda olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bu sorunun yaygınlığı, çocuklar üzerinde bırakabileceği etkiler ve erken rehabilitasyonun faydaları düşünüldüğünde ailelerin ve eğitmenlerin bu konuda bilgilendirilmesi gerekmektedir.