Bu çalışmanın amacı cerrahi yoğun bakım hemşirelerinin deliryumu tanılama ve yönetme ile ilgili deneyimlerini belirlemektir. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden biri olan fenomenolojik araştırma tasarımı kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu bir üniversite hastanesinin cerrahi yoğun bakım ünitelerinde çalışan 13 hemşire oluşturmuştur. Hemşirelerin sosyo-demografik özellikleri ve deliryumu tanılama ve yönetme ile ilgili görüşleri sırası ile “Hemşire Tanılama Formu” ve “Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu” kullanılarak belirlenmiştir. Verilerin analizinde, nitel araştırma modelinde kullanılan veri değerlendirme yöntemlerinden içerik analizi kullanılmıştır. Hemşirelerin deliryumu tanılarken genellikle semptomları izledikleri ve deliryum tarama araçlarını kullanmadıkları belirlenmiştir. Ayrıca deliryumu değerlendirme konusunda kendilerini yetersiz hissettikleri ve bu yetersizliğin ise bilgi eksikliğinden kaynaklandığı saptanmıştır. Deliryumlu hastalara bakım verirken en fazla oryantasyonun sağlanmasına özen gösterdikleri, bu kapsamda hasta ile iletişimi arttırma, aile ziyaretlerini destekleme, yer, zaman ve kişi oryantasyonunu sağlama gibi non-farmakolojik girişimler uyguladıkları tespit edilmiştir. Hemşirelerin deliryumu tanılama ve yönetimini olumsuz etkileyen faktörlerin farkında oldukları saptanmıştır. Hemşirelerin deliryum tanılaması ve yönetimini geliştirmek için hizmet içi eğitimlere deliryum yönetimi konusunun eklenmesi ve yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşire sayısının arttırılarak iş yükünün azaltılması önerilmektedir.
The aim of this study is to determine the experience of surgical intensive care nurses in diagnosing and managing delirium. Phenomenological research design, which is one of the qualitative research designs, was used in the research. The study group of the research consisted of 13 nurses working in the surgical intensive care units of a university hospital. The socio-demographic characteristics of the nurses and their views on diagnosing and managing delirium were determined by using the "Nurse Description Form" and "Semi-Structured Interview Form", respectively. Content analysis, one of the data evaluation methods used in the qualitative research model, was used in the analysis of the data. It was determined that nurses generally followed the symptoms and did not use delirium screening tools while diagnosing delirium. In addition, they felt inadequate in evaluating delirium and this inadequacy was due to lack of knowledge. They provide the most orientation when caring for patients with delirium, and in this context, they apply non-pharmacological interventions such as increasing communication with the patient, supporting family visits, and providing place, time and person orientation. It has been determined that nurses are aware of the factors that negatively affect the diagnosis and management of delirium. In order to improve the diagnosis and management of delirium in nurses, it is recommended to add the subject of delirium management to in-service training and to reduce the workload by increasing the number of nurses working in the intensive care unit.
