İşitme engelli öğrencilerin öğrenme stilleri üzerine bir araştırma


Aslan C.

TURKISH JOURNAL OF EDUCATION, cilt.2, sa.2, ss.4-15, 2013 (ESCI)

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 2 Sayı: 2
  • Basım Tarihi: 2013
  • Doi Numarası: 10.19128/turje.181056
  • Dergi Adı: TURKISH JOURNAL OF EDUCATION
  • Derginin Tarandığı İndeksler: Emerging Sources Citation Index (ESCI), TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.4-15
  • Gazi Üniversitesi Adresli: Hayır

Özet

Bu araştırma 5, 6, 7 ve 8. sınıf kademesinde öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin öğrenme stilleri profillerinin belirlenerek, bunların çeşitli değişkenler açısından nasıl dağılım gösterdiğinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma, Erzurum ili Dede Korkut İşitme Engelliler İlköğretim Okulu’nun 5, 6, 7 ve 8. sınıfında öğrenim gören 45 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada öğrencilerin öğrenme stillerinin belirlenmesi amacıyla Kolb (1985) tarafından geliştirilen, Türkçeye uyarlaması Aşkar ve Akkoyunlu (1993) tarafından yapılan “Kolb Öğrenme Stili Envanteri” ve öğrencilerin kişisel bilgilerini edinmek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Toplanan verilere frekans analizi (f) ve yüzde (%) dağılımı istatistiksel işlemleri uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, araştırmaya katılan öğrencilerin 5,5’inin “değiştiren”, &,7’sinin “ayrıştıran”, ",3’ünün “yerleştiren” ve 5’inin “özümseyen” öğrenme stiline sahip oldukları belirlenmiştir. Öğrenme stili dağılımlarının cinsiyet, sınıf, gelir düzeyi, anne ve baba eğitim durumu değişkenlerine göre çeşitlilik gösterdiği tespit edilmiştir.

Bu araştırma 5, 6, 7 ve 8. sınıf kademesinde öğrenim gören işitme engelli öğrencilerin öğrenme stilleri profillerinin belirlenerek, bunların çeşitli değişkenler açısından nasıl dağılım gösterdiğinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma, Erzurum ili Dede Korkut İşitme Engelliler İlköğretim Okulu’nun 5, 6, 7 ve 8. sınıfında öğrenim gören 45 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada öğrencilerin öğrenme stillerinin belirlenmesi amacıyla Kolb (1985) tarafından geliştirilen, Türkçeye uyarlaması Aşkar ve Akkoyunlu (1993) tarafından yapılan “Kolb Öğrenme Stili Envanteri” ve öğrencilerin kişisel bilgilerini edinmek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Toplanan verilere frekans analizi (f) ve yüzde (%) dağılımı istatistiksel işlemleri uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, araştırmaya katılan öğrencilerin 5,5’inin “değiştiren”, &,7’sinin “ayrıştıran”, ",3’ünün “yerleştiren” ve 5’inin “özümseyen” öğrenme stiline sahip oldukları belirlenmiştir. Öğrenme stili dağılımlarının cinsiyet, sınıf, gelir düzeyi, anne ve baba eğitim durumu değişkenlerine göre çeşitlilik gösterdiği tespit edilmiştir.