Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, cilt.8, sa.22, ss.39-71, 2020 (Hakemli Dergi)
Dünyanın birçok ülkesinde olduğu gibi Türkiye’de de öğretim
programlarında, özellikle de fen bilimleri öğretim programında argümantasyon
kavramının önemine vurgu yapılmaktadır. Bu yüzden araştırmacılar her kademeden
öğrencinin argüman yapısı ve argümantasyon becerisi hakkında çalışma yapmaya
yönelmektedirler. Bu çalışma da dördüncü ve beşinci sınıf öğrencilerinin
argüman yapıları üzerine odaklanmıştır. Belirlenen odak noktasından hareketle
araştırmanın çalışma grubunu 2012-2013 eğitim-öğretim yılında Ankara ili Sincan
ilçesinde orta sosyoekonomik düzeyde olan iki okul ve her okuldan iki dördüncü
sınıf, iki beşinci sınıf olmak üzere toplamda 280 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma
problemine cevap bulmak amacıyla nitel araştırma yöntemi benimsenen çalışmada
durum çalışması deseni temel alınmıştır ve araştırılan durum öğrencilerin
“argüman yapılarıdır”. Bu amaçla
belirlenen iki okulda dördüncü ve beşinci sınıftaki öğrenciler sınıf ortamında
gözlemlenmiş, bireysel oluşturdukları argümanlar incelenmiş ve değerlendirilmiştir.
Veriler öğrencilerden alınan yazılı cevaplar yoluyla elde edilmiştir. Elde
edilen bulgular dördüncü sınıf ve beşinci sınıf öğrencileri arasında
karşılaştırılmıştır. Araştırma problemleri temelinde ulaşılan sonuçlar genel
olarak şu şekildedir: Dördüncü ve beşinci sınıf öğrencilerinin oluşturdukları
argümanlarda her etkinlikte konuya ilişkin mutlaka bir iddia cümlesine
rastlanmıştır. Fakat bu iddia cümlelerinin niteliği konunun zorluğuna, birden
fazla etken barındırma durumuna göre değişiklik göstermektedir. Aynı şekilde
oluşturdukları argümanlarda her etkinlikte konuya ilişkin mutlaka bir gerekçe
cümlesine rastlanmıştır. Fakat bu gerekçe cümlelerinin barındırdığı veriler
konunun zorluğuna, birden fazla etken barındırma durumuna göre değişiklik göstermektedir.
Nitel verilerden elde edilen bulgular değerlendirildiğinde dördüncü sınıf ve
beşinci sınıf öğrencileri Toulmin analiz modeline göre argümanlarında sadece
iddia ve gerekçe bileşenlerini kullanarak temel düzeyde argüman üretmiştir.
Yapılan nicel analizler sonucunda dördüncü sınıf ve beşinci sınıf öğrencileri
argümanlarında kullandıkları bileşenler bakımından farklılık göstermedikleri
ortaya çıkmıştır. Her iki seviyede bulunan öğrenciler argümanlarında iddia,
gerekçe cümleleri kullanmış, destekleyici ve çürütücüye yer vermemiştir.
Çalışmaya katılan öğrenciler tarafından üretilen argümanlar yapılan etkinliğin
barındırdığı değişkenlere ve kapsadığı kazanımlara göre değişmektedir. Çalışma
kapsamında yapılan etkinliklerde öğrenciler en düşük 2. seviye en yüksek ise 4.
seviyede argüman üretmişlerdir.