Çok hafif, hafif ve orta derece sensörinöral tip işitme kayıplı bireylerde frekansa özgü geç latans yanıtlarının değerlendirilmesi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, ODYOLOJİ KONUŞMA VE SES BOZUKLUKLARI PROGRAMI, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ÖZLEM BEŞİK

Danışman: Hakan Tutar

Özet:

Bu çalışmanın amacı normal işiten bireylere göre 2 kHz, 4 kHz ve 6 kHz aralığında frekansa

özgü çok hafif, hafif ve orta derece işitme kayıplı yetişkinlerin kortikal işitsel uyarılmış

yanıtlarında (KİUY) latans ve amplitüt bazında anlamlı bir farklılığın olup olmadığı

araştırmaktır. Bu bağlamda çalışmaya kontrol grubu için normal işitmeye sahip 22 kişi (10

E, 12 K), deney grubu için ise işitme kayıplı 29 kişi (18 E, 11 K), toplamda 18- 55 yaş

aralığında 51 kişi dahil edilmiştir. İşitme kayıplı grupta işitme kaybının frekansa özgü olarak

sensörinöral tipte ve çok hafif, hafif ya da orta derecede olması ve işitme kaybı tanısının en

az iki yıl olması koşulu aranmıştır. Katılımcılardan genel odyolojik değerlendirme haricinde

çalışmanın amacına yönelik P1, N1 ve P2 yanıt kaydı alınmıştır. KİUY için uyaran şiddet

seviyesi olarak kayıt alınacak frekansa özgü işitme eşiği referans alınıp 50 SL’de tone burst

uyaran gönderilmiştir. Tüm katılımcılardan sessiz bir ortamda, rahat oturur pozisyonda

istedikleri bir videoyu sessiz bir şekilde izlerken kayıt alınmıştır. Elde edilen veriler latans

ve amplitüt değişkenleri için gruplar arasında ve grup içi olarak karşılaştırılmıştır. Yapılan

karşılaştırmalar sonucunda deney grubunda 2 kHz’te N1 latansı kontrol grubuna göre

istatistiksel anlamlı olarak (p <0,05) daha kısa bulunmuştur. 6 kHz’te deney grubuna ait P2

latans değeri kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak daha uzun bulunmuştur

(p<0,05). Amplitüt değişkeni için yapılan karşılaştırmalarda; 2 kHz’te (p<0,01), 4 kHz’te

(p<0,05) ve 6 kHz’te (p<0,05) N1-P2 deney grubunun amplitüt değeri istatistiksel açıdan

anlamlı olarak kontrol grubundan daha büyüktür. Yapılan analizler sonucunda deney ve

kontrol grubu arasında P1-N1 amplitüt değerlerinde gruplar arasında istatistiksel açıdan

anlamlı bir fark elde edilmemiştir. 2 kHz’te (p<0,01), 4 kHz’te (p<0,01), ve 6 kHz’te

(p<0,01), konuşmayı ayırt etme skorlarının gruplar arası karşılaştırmasında normal işitmeye

sahip grup istatistiksel anlamlı düzeyde işitme kayıplı gruptan daha yüksek skora sahip

bulunmuştur. Yapılan çalışma sonucunda işitsel deprivasyonun KİUY üzerinde anlamlı

etkisi olduğu bulunmuştur ve KİUY’nin işitsel deprivasyonun değerlendirilmesinde objektif

bir değerlendirme aracı olarak kullanılabileceği önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler : S ensörinöral işitme kaybı, kortikal işitsel uyarılmış yanıtlar, işitsel

deprivasyon