Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2008
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Mümine Nurdan DOĞUKAN
Danışman: SEÇİL ÖZKAN
Özet:Bu çalışmada amaç; birinci basamak sağlık kuruluşlarında çalışan hekimlerin akılcı ilaç kullanımı (AİK) konusunda bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesidir. Araştırma sonucu elde edilecek verilerin sonuçları doğrultusunda, AİK’na yönelik yapılacak çalışmalar ve müdahaleler için öneriler geliştirilmesine katkıda bulunulması hedeflenmiştir. Tanımlayıcı nitelikteki bu araştırma için, Mayıs 2007 tarihinde Ankara ili Keçiören Sağlık Grup Başkanlığı’na bağlı birinci basamak sağlık kuruluşlarında aktif olarak çalışan pratisyen ve uzman toplam 132 hekime, alt seçenekler içeren toplam 45 soru ile hekimlerin yaşı, cinsiyeti, mesleki özgeçmişleri ve AİK ile ilgili bilgi ve tutumlarını sorgulayan anket formları dağıtılmıştır, anket formlarını yanıtlayan 107 hekim (%80,06) çalışmaya dahil edilmiştir. Elde edilen veriler SPSS 13.0 bilgisayar programı kullanılarak analiz edildi. Analizde tanımlayıcı istatistiksel yöntemlerinin yanı sıra Akılcı İlaç Kullanımı Eğitimi (AİKE) almış olan ve olmayan hekim yanıtlarını kıyaslamada çıkarımsal istatistiksel yöntem olarak ki-kare testi kullanıldı. Anketi yaş ortalaması 37,86± 6,34 olan ve %41,1’i erkek (n=44), %58,9’u kadın (n=63) yanıtladı. Katılımcı hekimlerden AİKE almış olanların sayısı 21 (%11,6) idi. AİKE alan ve almayanlara ait AİK ilgili yeterli bilgi düzeyine sahip olma, ilaç seçiminde gerekli 4 kriterin hepsini dikkate alma ve ilaç seçiminde en az 5 kaynaktan faydalanma sıklıkları sırasıyla (%52,4, %53,2), (%57,1, %54,9), (%5,0, %2,7) idi. Her iki grup arasında sorgulanan 3 parametre açısından da anlamlı fark tespit edilmedi (p>0,05). Hekimlerin %88,4’ü daha önce hiç AİKE almadıkları halde, %53,2’sinin AİK bilgi düzeyinin yeterli olması ülkemizdeki tıp eğitimi adına yüz güldürücüdür. AİKE alan ve almayan hekimlerimizin bilgi düzeyleri ve uygulama alanlarında fark olmaması ise olasılıkla eğitim almış olan hekim sayısının yeterli sayıda olmamasından kaynaklanmaktadır.