8-13 Yaş Arası Hafif Zekâ Geriliği Olan İlköğretim Öğrencilerinde Egzersizin Statik Denge, Dinamik Denge Ve Reaksiyon Zamanı Üzerine Etkisinin İncelenmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2015

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Mahrokh Dehghanı Shamsabad

Danışman: MEHMET GÜNAY

Özet:

Bu çalışmanın amacı hafif zekâ geriliği olan ilköğretim öğrencilerinde egzersizin statik denge, dinamik denge ve reaksiyon süresine olan etkilerini tespit etmektir. Ayrıca antrenman programından sonraki 5 hafta içerisinde statik, dinamik denge ve reaksiyon zamanında meydana gelen değişiklikleri (geri dönüşüm) araştırmaktır. Diğer bir amaç ise, hafif zekâ geriliği olan ilköğretim öğrencilerinde statik denge ve dinamik dengenin reaksiyon zamanı ile ilişkilerini tespit etmektir. Bu amaçla, 8-13 yaşları arasında hafif zekâ gerililiği olan çocuklarda (n=22, deney:11, kontrol:11), statik, dinamik denge ve reaksiyon zamanı ölçümleri uygulanmış, 10 haftalık (haftada iki kez) denge antrenmanlarını takiben ölçümler tekrarlanmıştır. Her egzersiz seansı yaklaşık 45 dakika sürmüştür. Araştırma ile elde edilen veriler aritmetik ortalama, standart sapma, Mann Whitney testi ve Wilcoxon testi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda, Hafif zekâ geriliği olan 8-13 yaş arası çocuklarda on haftalık denge egzersizin ardından statik denge (SB) , dinamik denge (DB) ve görsel reaksiyon zamanının (VRT) iyileştiği görülmüştür (P<0.05). Hafif zekâ geriliği olan 8-13 yaş arası çocuklarda on haftalık denge egzersizin ardından, antrenmansız geçen beş haftalık sürenin, egzersiz grubunda statik denge, dinamik denge ve görsel reaksiyon zamanında önemli olumsuz etkiler meydana getirdiği ve geri dönüşüme neden olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca Statik denge, dinamik denge ve reaksiyon süresi arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak; bu çalışma denge egzersizin zekâ gerililiği ( ZG) olan bireylerde denge ve görsel reaksiyon süresini arttırmak için etkili bir yöntem olarak kullanılabileceğini ve dolayısıyla fonksiyonel aktiviteler ve yaşam kalitesini etkileyebileceği yönünde kanıt sunmaktadır.