Ayfer Tanrıverdi Viyola Metodu III'ün incelenmesi ve değerlendirilmesi


Creative Commons License

Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2024

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: HİLAL ŞAHİN AKPINAR

Danışman: Aytekin Albuz

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Viyola için yazılmış metot sayısının azlığı ve ulaşılma güçlüğü sebebiyle, Ayfer Tanrıverdi 1994 yılında, tutuş ve çalınış bakımından viyola ile benzer özellikler gösteren keman çalgısı için yazılmış etüt dağarından aktarımlarda bulunmuştur. Metot içerisinde kendisinin ve önemli Türk bestecilerinin etütlerine de yer veren Tanrıverdi, üç metodu seviyelerine ayırarak, viyola eğitimi için süregelen özgün metot sorununa çözüm sunmuş ve alana büyük bir katkı sağlamıştır. Bu araştırma kapsamında, ülkemizde viyola eğitimi sürecinde başlangıç seviyeden ileri seviyelere kadar yaygın olarak kullanılan Ayfer Tanrıverdi Viyola Metodu III' de yer alan, I-II-III pozisyon geçişli 26 etüdün; künyeleri, içeriksel analizi ve etütlerin içermiş olduğu devinişsel hedeflerin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nitel boyutlu olup, durum çalışmasına dayalı olarak incelenmiş ve verilerin toplanmasında doküman analizinden yararlanılmıştır. İncelenen 26 etüde bakıldığında, en sık görülen bestecinin J. Dont, en sık kullanılan tonun do majör, en sık kullanılan ölçü biriminin 4/4' lük, en sık kullanılan sağ el tekniğinin legato, en sık kullanılan sol el tekniğinin ise kent basma olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Sağ el teknikleri, sol el teknikleri ve devinişsel hedefler incelenirken yüzde frekans değerleri alınmış, elde edilen sonuçlar, ilgili başlıklar altında tablolaştırılarak çeşitli önerilerde bulunulmuştur.