Obez Kadınlarda Diyete Eklenen Yulaf Gevreğinin Vücut Ağırlığı Kaybına Ve Bazı Biyokimyasal Parametreler Üzerine Etkisi

---

Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2018

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Gülşah Şahin

Danışman: NEVİN ŞANLIER

Açık Arşiv Koleksiyonu: AVESİS Açık Erişim Koleksiyonu

Özet:

Bu çalışma 20-50 yaş arası obez kadın bireylerde diyete eklenen yulaf gevreğinin vücut ağırlığı kaybına, vücut bileşimine ve bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkisinin değerlendirilmesi amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. Çalışmaya Gazi Üniversitesi Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Polikliniği ne başvuran ve tedavi protokolünü kabul eden 22 birey alınmıştır. Çalışma toplam 12 haftayı kapsamakta olup 2 aşamada yürütülmüş ve bireyler 2 gruba ayrılmıştır. Birinci aşamada bir gruba (n=10) yalnızca zayıflama diyeti tedavisi uygulanırken diğer gruba (n=12) enerji içeriği değişmeyecek şekilde 9g/gün beta glukan içeren yulaf gevreği eklenmiştir. Altıncı haftanın sonunda bireyler diğer tedavi protokolüne geçmişlerdir. Bireylerin antropometrik ölçümleri, kan örnekleri ve besin tüketim kayıtları başlangıç, 6. ve 12. haftada alınmıştır. Çalışma sonunda her 2 müdahale sonrasında da vücut ağırlığı, BKİ ve vücut bileşimi açısından anlamlı fark saptanmış olup müdahaleler arası farklılık gözlenmemiştir. Bireylerin açlık kan glukozu, insülin, trigliserit, total kolesterol, LDL kolesterol, HDL kolesterol, ghrelin, kolesistokinin ve DPP-4 düzeylerinde her iki müdahale sonrasında da anlamlı fark saptanmamıştır. Bireylerin enerji (kkal), bitkisel protein (g), protein (%), yağ (g), karbonhidrat (g) ve posa alımları (toplam, çözünür, çözünmez) başlangıç, diyet ve diyet+yulaf aşamalarında farklılık göstermiştir (p<0,05). Diyet+yulaf aşamasındaki enerji alımı ile vücut ağırlığı, BKİ ve vücut yağ yüzdesi ve kütlesi arasında anlamlı korelasyon gösterilmiştir. Sonuç olarak obezitenin diyet tedavisinde enerji kısıtlı diyete 9 g/gün beta glukan eklenmesinin vücut ağırlığı kaybı, kan glukoz ve lipit profili, iştah üzerine etkili hormonlarda anlamlı değişikliğe neden olmadığı saptanmıştır.