Maksiller sagital geli im yetersizliğinin diş destekli distraktörler ve posterior segmental sagital distraksiyon osteogenezis yöntemi ile tedavisinin etkilerinin incelenmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2010

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Evren Demirbaş

Danışman: Metin Orhan

Özet:

Bu çalışmanın amacı büyümesi devam eden, daimi dentisyonda ve maksiller sagital gelişim yetmezliğine bağlı iskeletsel Sınıf III maloklüzyonu olan bireylerde, kendi tasarımımız olan diş destekli bir distraktör ile PSSDO yönteminin kullanılması ve DO tedavisinin etkilerinin incelenmesidir. Çalışmamız kronolojik yaş ortalaması 14,6 yıl, kemik yaş ortalaması 15,7 yıl olan 4 erkek 9 kız, toplam 13 bireyden oluşmaktadır. PSSDO uygulaması için bireylere özgü diş destekli distraktör hazırlanmıştır. Ameliyat öncesi ortodontik tedaviyi takiben ameliyat gerçekleştirilmiştir. 7 günlük latent dönemin ardından 2x0,2 mm/gün distrasiyon ritmi ve 0,4 mm/gün distraksiyon hızında distraksiyon uygulanmıştır. 12 haftalık konsolidasyon döneminin ardından distraktör çıkarılarak sabit ortodontik tedaviye başlanmıştır. Bireylerin lateral sefalometrik filmleri uygulama başı, ameliyat öncesi, distraksiyon sonu ve konsolidasyon sonunda; ortodontik modelleri uygulama başı, ameliyat öncesi ve konsolidasyon sonunda alınarak uygulamanın etkileri incelenmiştir. İstatiksel değerlendirmede, ölçümler arasında anlamlı değişimin olup olmadığı Tekrarlı Ölçümlerde Varyans analizi ve Friedman testiyle, farka neden olan durumlar Bonferroni Düzeltmeli Çoklu Karşılaştırma testi ve Bonferroni Düzeltmeli Wilcoxon İşaret testi ile gerçekleştirilmiştir. Korelasyon, Pearson un Korelasyon testiyle ve regresyon ise tek değişkenli Doğrusal Regresyon yöntemi ile değerlendirilmiştir. 8,05 mm distraktör açılım miktarı ile kemiksel distraksiyon miktarında sağlanan 4,88 mm artış sonucu maksilla sagital yönde önemli düzeyde öne hareket etmiş, overjet mesafesinde ortalama 7,5 mm artış sağlanarak tüm bireylerde çapraz kapanış düzeltilmiştir. Maksiller arkta ortalama 14,66 mm yer kazanılarak çapraşıklık problemi giderilmiş ve diş çekimi ihtiyacı ortadan kaldırılmıştır. Uygulama ile yumuşak doku profilinde iyileşme sağlanmıştır. Tüm bu değişimler konsolidasyon dönemince stabil şekilde korunmuştur.