Engelli çocuğa sahip ebeveynlerin evlilik doyumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2010

Öğrenci: AYŞE GÜLER

Danışman: FERİDE BACANLI

Özet:

Bu araştırmanın temel amacı engelli çocuğu olan ebeveynlerin denetim odakları ile evlilik doyumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bunun yanı sıra bu araştırmada engelli çocuğa sahip ebeveynlerin evlilik doyumları, cinsiyetlerine, yaşlarına, eğitim düzeylerine, evlilik sürelerine, çocuk sayılarına ve çocuğun engel türüne göre de incelenmiştir. Araştırmaya Aksaray il merkezinde bulunan Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde eğitim gören engelli bireylerin ebeveynlerinden araştırmaya katılmaya gönüllü, 192 (66 baba ve 126 anne) ebeveyn katılmıştır. Ancak 8 annenin ve 3 babanın ölçekleri eksik cevaplamaları nedeniyle araştırma grubu 181 (63 baba ve 118 anne) ebeveynden oluşturulmuştur. Veriler, Evlilik Yaşam Ölçeği (Tezer, 1996), Rotter İç-Dış Kontrol Odağı Ölçeği (Dağ, 1991) ve Kişisel Bilgi Formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada veriler Pearson Momentler Korelasyon Katsayısı Tekniği, t-testi ve tek yönlü ANOVA ile analiz edilmiştir. Farkın kaynağını belirlemek için sheffe testi uygulanmıştır. Araştırma sonuçları engelli çocuğa sahip ebeveynlerin evlilik doyum puanları ve kontrol odağı puanları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Evlilik doyumu üzerinde ebeveynlerin bulundukları yaş aralığının, evlilik sürelerinin ve sahip oldukları çocuk sayısının anlamlı bir etkisinin olduğu bulunmuştur. Engelli çocuğa sahip ebeveynlerden kadın bireylerin evlilik doyumları ile erkek bireylerin evlilik doyumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Evlilik doyum düzeyleri üzerinde ebeveynlerin eğitim düzeylerinin ve çocuklarının engel türünün anlamlı bir etkisinin olmadığı bulunmuştur.