İNTRAVENÖZ LİDOKAİNİN FARKLI DOZLARININ ROKURONYUMUN ETKİ BAŞLANGIÇ SÜRESİ VE ENTÜBASYON KOŞULLARINA ETKİSİ


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2010

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MEHMET YÜRÜKEN

Danışman: KADİR KAYA

Özet:

AMAÇ: Çalışmamızda, intravenöz verilen lidokainin farklı dozlarının propofol ile rokuronyumun enjeksiyon ağrı sıklığına, laringoskopi ve entübasyonda gözlenen hemodinamik yanıt ile rokuronyumun etki başlangıç süresine etkileri araştırıldı. GEREÇ ve YÖNTEM: Çalışmaya elektif şartlarda genel anestezi altında cerrahi işlem uygulanacak, ASA I-II risk grubunda, 18-65 yaşları arasında 120 hasta dahil edildi. Hastalara TOF ile nöromusküler monitörizasyon ve ASA standartlarına uygun kardiyovasküler monitörizasyon yapıldı. Hastalar randomize olarak dört eşit gruba ayrıldı; Grup I’e serum fizyolojik (Kontrol-SF), Grup II’ye 0,5 mg kg-1 lidokain, Grup III’e 1,0 mg kg-1 lidokain ve Grup IV’e 1,5 mg kg-1 lidokain 10 mL SF içinde intravenöz (i.v.) olarak indüksiyondan 1 dk. önce verildi. Bu sürede lidokainin yan etkileri belirlendikten sonra indüksiyonda 2 mg kg-1 propofol ve 0.6 mg kg-1 rokuronyum i.v. uygulandı. İndüksiyon ilaçlarına bağlı enjeksiyon ağrısı “Kol çekme skalası” ile değerlendirildi. Kas gevşeticinin etkisini belirlemek için her 15 sn’de bir TOF değeri kaydedildi. Nöromusküler iletinin % 90 bloke olduğu zaman (T10: rokuronyumun etki başlangıç süresi) endotrakeal entübasyon uygulandı, ayrıca %100 blok oluşum zamanı (T0) da belirlendi. Endotrakeal entübasyon kalitesi “Entübasyon değerlendirme skalası” ile değerlendirildi. Entübasyondan sonra anestezi idamesi; 0.2 μg kg-1 dk-1 remifentanil, %2 sevofluran, 2 L dk-1 oksijen ve 4 L dk-1 hava karışımı ile sağlandı. Hastaların; kalp atım hızları (KAH) ve ortalama arteriyel basınçları (OAB) kontrol, SF veya lidokain verilmesi öncesi, indüksiyon öncesi, indüksiyon sonrası 15. dakikaya kadar 2 (iki) dakika aralıklarla kaydedildi. BULGULAR: Grupların demografik verileri benzerdi. SF grubunda hem KAH hem OAB’nin entübasyon sonrası verileri kontrol değere göre anlamlı artış gösterdi ve bu artış lidokain gruplarına göre de anlamlıydı (p<0.05). Lidokainin indüksiyonda KAH’ı indüksiyon sonrası 1. dk’dan ve OAB’yi ise indüksiyon sonrasından itibaren azalma yönünde etkili olduğu, ancak birbirlerine üstünlüklerinin olmadığı belirlendi. Lidokain gruplarından 0,5 mg kg-1 de dahi enjeksiyon ağrısının azaldığı, laringoskopide ve entübasyonda daha mükemmel şartların oluştuğu, lidokain dozuna bağlı olarak da yan etki sıklığının arttığı gözlendi. Rokuronyumun etki başlangıç süresinin (T10) gruplardaki verileri; SF 107,43±34.50, lidokain 0,5 mg kg-1 97,90±33,49, lidokain 1,0 mg kg-1 84,87 ± 22,16 ve lidokain 1,5 mg kg-1 82,60±25,02 sn olduğu belirlendi. SONUÇ: Genel anestezi uygulamalarında indüksiyondan önce 0,5 mg kg-1 lidokain i.v. verilmesinin dahi hemodinamik yanıta, entübasyon ve laringoskopi koşullarına, rokuronyumun etki başlama süresine ve enjeksiyon ağrısına olumlu etkileri olduğu belirlendi.