Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Periodontoloji Anabilim Dalı, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: YÜCEL ÖZDEMİR
Danışman: Ahu Uraz
Özet:
Günümüzde, dişsiz bölgelerin protetik tedavilerinde dental implantların kullanımının
yaygınlaşması peri-implant hastalıklar ile karşılaşılma olasılığını da arttırmıştır. Dental
implantların çevresindeki periimplantitis, süpürasyon ve kanama ile ilişkili destek kemiğin hızlı
kaybı ile sonuçlanan, sert ve yumuşak dokuları etkileyen inflamatuar bir süreçtir. Periimplantitis
neticesinde meydana gelen peri-implant kemik defektleri de şekil ve boyutuna göre çeşitlilik
göstermektedir. Başarısız olan bir implantın çıkartılmasına yönelik uygulanan tekniklerin
sınırlamaları ve komplikasyonları mevcuttur. İmplantın çıkartılmasında anatomik koşullar, implant
tasarımı, kemik kalitesi ve implant çevresinde kalan kemik miktarı gibi klinik faktörlere dayanarak
bir çok teknik uygulanmış ve ters (removal) tork uygulamasının minimal invaziv, zamandan
kazandıran ve maliyeti olmayan bir teknik olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmada, 3 boyutlu sonlu
elemanlar stres analizi yöntemi kullanılarak maksiller ve mandibular posterior bölgede D2 ve D3
özellikli kemiğe 4 farklı tasarıma sahip implant yerleştirilmiştir. Her implantın çevresinde 3 farklı
periimplantitis defekt şekli ve defekt bulunmayan kontrol grubu oluşturularak toplam 32 model
elde edilmiştir. Bu modeller üzerindeki implantlara 10 Ncm ters tork kuvveti uygulanmıştır ve
implant çevresindeki kortikal ve kansellöz kemikte oluşan maksimum principle, minimum
principle ve von Mises stres dağılımlarının incelenmesi ve karşılaştırılması sonrasında farklı
implant tasarımları, farklı defekt tipleri için farklı ters tork kuvvetinin gerekip gerekmediğinin
ortaya konması amaçlanmıştır. Farklı modellerde yaptığımız analizler sonucunda; kemik defektinin
varlığı ve çeşidi, implant tasarımı ve kemik tipi faktörlerinin hepsinin gerekli olan ters tork
kuvvetini etkilediğini düşünmekteyiz. İmplant ile kemik kontağının fazla olduğu modellerde ters
tork kuvvetinin de buna bağlı olarak arttığını gözlemledik. İmplant geometri farklılıkları da ters
tork kuvvetini etkilediğinden implant çeşidinin implant stabilitesini etkilediğini düşünmekteyiz.
İmplantları çıkartırken karşılaşılabilecek komplikasyonları engelleyebilmek için doğru teknikleri
ve uygun kuvvetleri uygulamak gerekmektedir. Çalışmamızda elde ettiğimiz veriler analitik olarak
bazı noktaları aydınlatmış olsa da tüm koşulların değerlendirilmesinde ileri klinik çalışmalara
gereksinim olduğu ve desteklenmesi gerektiği kanaatindeyiz.
Anahtar Kelimeler : periimplantitis, sonlu elemanlar analizi, ters tork