Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2017
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Halit Doğan
Danışman: İHSAN KALENDEROĞLU
Özet:İnsanlar arasındaki en önemli iletişim aracı olarak kabul edilen dil hakkında bugüne kadar çok sayıda tanım yapılmıştır. Yapılan bu tanımlar incelendiğinde, hepsinin ortak noktası; dili, insan hayatının en önemli iletişim aracı olarak görmeleridir. Dilin iletişim aracı olarak kullanılması temel dil becerileri olarak adlandırılan dinleme, okuma, konuşma ve yazma ile gerçekleşir. Bu becerilerin edinilmesinde en çok yazma becerisinde zorlanılmaktadır. Türkçe Öğretim Programı'nda bireyin kendini doğru ve amacına uygun olarak ifade etmesinde ve iletişim kurmasında en etkili araçlardan biri olarak kabul edilen yazma, iki dilli öğrencilerin de en çok zorlandıkları beceridir. Bu araştırma Şanlıurfa ilinde, MEB'e bağlı Görenler Ortaokulu 6. sınıf düzeyindeki öğrenciler ile yürütülmüştür. Araştırmanın hedef kitlesini oluşturan öğrenciler toplumsal iki dilli olan öğrencilerdir. Arap kökenli olan bu öğrencilerin ana dilleri Arapçadır. Eğitim öğretim çağına kadar Arapça konuşan bu öğrenciler, okula başladıktan sonra Türkçeyi de öğrenmişlerdir. İki dilli öğrencilerin temel dil becerilerindeki gelişim düzeyleri normal öğrencilere göre daha düşüktür. Öğrenci seviyesine uygun yöntem ve teknikler kullanılarak iki dilli öğrencilerin yazma becerisinin geliştirilmesi amaçlanan bu araştırmada, gerçek deneme modellerinden ön test son test kontrol gruplu desen kullanılmıştır. Araştırma sürecinin başında yansız atama yoluyla oluşturulan gruplardan 6/A sınıfı deney grubu, 6/B sınıfı ise kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Uygulama sürecine başlamadan önce her iki gruba da ön test uygulaması yapılmış ve sonuçlar değerlendirilmiştir. Ön test puanlarının gruplararası farklılığı için yapılan t-Testi sonuçlarına göre deney ve kontrol grubu öğrencilerinin ön test başarı puanları gruplara göre anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Yani deney ve kontrol grubu öğrencileri deney işlem öncesi hazır bulunuşluk bakımından benzer bulunmuştur. Ön test puanlarının benzer bulunmasıyla birlikte araştırmanın uygulama sürecine başlanmış ve toplamda 13 haftalık bir uygulama çalışması yapılmıştır. Araştırma süresi boyunca deney grubu öğrencileriyle her hafta bir yazma etkinliği yapılmış, kontrol grubu öğrencileriyle ise normal müfredata devam edilmiştir. Deney grubu öğrencileri için basitten karmaşığa, kolaydan zora ilkesine göre hazırlanan etkinliklerde uzman görüşüne başvurulmuştur. Araştırma sürecinin sonunda her iki gruba da son test uygulaması yapılmış ve sonuçlar analiz edilmiştir. Veri analizinde; araştırmanın alt problemlerine uygun olarak yüzde, frekans, aritmetik ortalama ile ilişkisiz örneklem için t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve tek faktör üzerinde tekrarlı ölçümler için iki faktörlü ANOVA (repeated measures) testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına bakıldığında 13 haftalık uygulama çalışmasının yapıldığı deney grubu öğrencilerinin deney öncesi başarı testi ortalama puanı = 65,64 iken, bu değer deney sonrasında = 89,16 olmuştur. Normal müfredat programına göre derslere devam eden kontrol grubundaki öğrencilerin ise aynı puanları sırasıyla = 66,95 ve = 72,08'dir. Buna göre hem uygulama çalışmasının yapıldığı deney grubu öğrencilerinin hem de normal müfredata devam eden kontrol grubu öğrencilerinin başarı düzeylerinde bir artış gözlendiği söylenebilir.