Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi ve Spor Dersine Yönelik Tutumlarının İncelenmesi (Bala İlçesi Örneği).


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2018

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Esra Yıldız

Danışman: PINAR YAPRAK KEMALOĞLU

Özet:

Bu araştırmanın amacı ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitimi (BE) dersine dair tutumlarını öğrencilerin bazı demografik özellikleri ve çeşitli değişkenleri açısından incelemektir. Araştırmada karşılaştırmalı tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 20142015 eğitim ve öğretim yılında Ankara ili Bala ilçe merkezindeki liselerde öğrenim gören 188 kız ve 278 erkek öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak öğrencilerin bazı sosyo-demografik ve spora ilişkin bilgilerinden oluşan 16 soruluk bilgi formu ile Güllü ve Güçlü (2009) tarafından geliştirilen Ortaöğretim Öğrencilerinin Beden Eğitimi Dersine İlişkin Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesi SPSS 21 ve LISREL 8.8 programları kullanılarak yapılmıştır. İkili karşılaştırmalar için Mann-Whitney Testi, çoklu karşılaştırmalarda Kruskal-Wallis H Testi kullanılmıştır. Genel olarak ortaöğretim öğrencilerinin BE dersine ilişkin tutumları kararsıza yakın (kararsız ve katılıyorum arasında; ortalama puanı 3,29) bulunmuştur. Kız ve erkek öğrencilerin tutum puanları arasındaki fark çok anlamlı bulunmuştur (p=0,01); erkek öğrencilerin puanları kız öğrencilere göre daha yüksektir. Okul türüne göre, Sağlık Meslek Lisesi öğrencilerinin puanları diğer liselere göre farkı çok anlamlı (daha yüksek) bulunmuştur. Okullarındaki spor alanlarının yeterince kullanabildiğini ifade eden öğrencilerin BE dersine ilişkin tutum puanları kısmen kullanabildiğini (p=0,043) ve kullanamadığını (p=0,004) ifade edenlere göre yüksek bulunmuştur ve bu farklar çok anlamlıdır. Öğrencilerden, her zaman spor yaptığını ve fiziksel aktiviteye katıldığını belirtenlerin puanı ara sıra, nadiren ve hiçbir zaman cevabını verenlere göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p=0,002). Bir kulüpte bazen spor yapanların puanları hiç yapmadığını belirtenlere göre çok anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (p=0,009). Öğrencilerin bazı demografik özelliklerine, örneğin sınıflarına, yaşlarına, kardeş sayılarına, kardeşlerinin fiziksel aktivite veya spora katılım durumlarına, ebeveynlerinin eğitim düzeylerine, ailelerinin ortalama aylık gelirlerine, üniversite hazırlık kurslarına katılım durumlarına ve anne veya babasının aktif olarak spor yapma durumlarına göre ise tutum puanlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır. Bununla birlikte bu bulgular içinde de bazı farklar göze çarpmaktadır. Örneğin yaşı en küçük olanların (15 yaş) tutum puanlarının ortalamaları en yüksek bulunurken; yaşı en büyük olanların (18 yaş) ortalama puanları en düşük bulunmuştur. Sonuç olarak bu araştırmada, öğrencilerin spora ilişkin tutumlarındaki farklılıkları açıklamada cinsiyet, okul türü, sporla ilgili katılım, algı veya beklentiler gibi durumlarındaki farklılıkların anlamlı düzeyde belirleyici olduğu ortaya konmuştur. Bu farklılıklara ilişkin toplumsal koşullar ve bunların çeşitli boyutları üzerine açıklık getiren literatür, söz konusu bölgede beden eğitimi ve spor dersine ilişkin hem genel olarak kararsıza yakın tutum düzeyleri hem de bu düzeylerde daha da olumsuz puanlara sahip olan gruplar göz önünde bulundurularak çeşitli düzeylerde çalışmaların yapılmasına ihtiyaç olduğu düşünülmüştür ve tezin sonunda bu yönde öneriler sunulmuştur.